Dvergurinn Bergur

Ég er búin að vera veik í næstum því þrjár vikur núna. Virðist alltaf vera að jafna mig en vakna svo næsta morgun í miklu ólagi og get voðalega lítið gert annað en að smæla framan í heiminn og mæta í skóla, vinnu og þess háttar. Hnéð mitt er líka búið að vera með einhver leiðindi í næstum tvær vikur núna og ég er um það bil að gefast upp á því. Þrátt fyrir að veikindin og hnéð hafi haft töluverð áhrif á gang mála síðustu vikur þá hefur ekkert komið mér í jafn mikið ójafnvægi og helvítis klukkurnar sem elta mig hvert sem ég fer. Málið er það að í hvert einasta skipti, og þá meina ég í hvert einasta, þegar ég hef óvart rekið augun í klukkuna, þegar ég svara í símann, skipti um útvarpsrás, kveiki á bakarofninum, þá er klukkan 11:11, 20:20, 09:09, 15:15. Ég held í alvöru talað að ég sé að verða geðveik.

Síðan síðast hefur margt á daga mína drifið. Mjög margt meira að segja. Mér tókst að taka til í íbúðinni minni - og drasla hana út aftur. Reyndar var ég mjög ómeðvituð um það þannig það telst kannski ekki með. Einnig tókst mér að taka til í bílnum mínum og hreinsa til í aftursætunum svo ég gæti tekið fleiri farþega en einn. Núna efast ég hinsvegar um að nokkur einasti maður komist inn í bílinn minn fyrir utan bílstjórann sem þarf oftar en ekki að skutla sér ofan í hyldýpið og ryðja sér leið í átt að stýrinu. Fékk gefinst passa á RIFF og fór á tvær myndir. Import Export sem var vægast sagt gífurlega löng og leiðinleg. Þegar ég gekk út af henni, eftir tveggja tíma kvöl, pínu og dott sátu örfáar hræður eftir með skelfingarsvip í salnum sem í byrjun myndarinnar var fullur. Ég fór líka á mynd sem ég man ekki hvað heitir sem fjallar um þrjá menn sem festast inni í bíl. Hmm...hún var allt í lagi en mér tókst samt að sofna nokkrum sinnum og vera dónaleg við útlending. OG NÚNA ER HELVÍTIS KLUKKAN 08.08

guðminngóður ég fæ brátt taugaáfall

Ég fór líka á Masterclass námskeið hjá Gilles Apap og tónleika í gær. Það var alveg hreint magnað sérstaklega í ljósi þess að á föstudaginn var ég í fiðlutíma að skoða myndband af gæjanum á youtube og svo mæti ég í tónlistarskólann á laugardeginum og þá situr hann þar úti á miðju gólfi. Náði smá tali við kauða og spileríi sem var mjög skemmtilegt. En já...

Á föstudaginn er ég svo á leiðinni til Barcelona, þrátt fyrir að enginn hafi keypt af mér frábæra endurnýtanlega bökunarpappírinn minn nema ég sjálf og móðir mín. Takmarkað hvað ég elska ykkur mikið kæru vinir eftir þessa hroðafengnu lífsreynslu.

Ég elska börn og börnin elska mig. Svo mikið að þau virðast sogast að mér og líma sig föst. Þau eru allstaðar-þessir englar...

Ég borðaði kjöt í gær. Hakk. Er hætt öllum mótþróa við aumingja líkin, pepperóníbörnin á leiðinni í skólann og pulsubarnið sem fann ekki móður sína tilheyra mér á ný. Hef ekki tíma til að finna mér prótín annarsstaðar, borða ekki baunir og á ekki aura fyrir prótínstykkjum. Þetta verður því að vera svona...ég hef brugðist ykkur litlu lík og þið annað hvort elskið mig eða hatið mig fyrir það.

Margt smátt, stuttverkahátíð Bandalags íslenskra leikfélaga var haldin núna á laugardag í Borgarleikhúsinu. Ég var að leika í tveimur verkum, einu verki sem ég var að leika í í sumar með Sýnum og öðru með Leikfélagi Kópavogs sem ég sýni þarna í fyrsta skipti. Allt gekk rosalega vel fyrir sig og gríðarleg stemmning í mannskapnum. Um kvöldið var svo haldið í gleðskap mikinn sem ég tala ekki um hér.

Núna var ég að uppgötva að í dag á ég að skila 6 bls heimildaritgerð í listasögu sem gildir 20% af lokaeinkunn. Frábært.