ekki nóg með að ég sé að vinna á leikskóla,
umgangist litla guttann hennar Tullu vikulega
og dreymi óléttudrauma aðra hverja nótt...
heldur er ég farin að heimsækja kvennadeildina aðeins of oft uppá síðkastið og við erum alveg að tala um fæðingadeildina
síðast bara í gær gekk ég þar inn og alveg óvart, í raun bara ósjálfrátt, fór ég að belgja út á mér magann og labba um eins og önd, halda undir bumbuna og brosa "ég er að verða mamma" brosinu mínu...
snökt
grimmd heimsins er stundum óbærileg
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
Engin ummæli:
Skrifa ummæli