Syg syg syg syg sigurðardóttir.....

ó hverjum datt í hug að hósta framan í mig án þess að ég tæki eftir því?
vill sá hinn sami vinsamlegast gefa sig fram STRAX
ég mun húðfletta hann/hana/það

ég er veik
viðbjóðslega veik og smeik við framhaldið

sýning á morgun
reunion og sýning hinn
sýning hinn
vinna og æfing hinn
vinna og æfing hinn
vinna og æfing hinn
osfr.

Ösp með hósta verður skemmtilega skrýtið og ég tala nú ekki um rjóðar kinnar og svita sökum hás hita í hvirflinum.

Það er ótrúlega skrýtið að vera heima í heilan dag og þurfa ekki að gera neitt. Ekki eitt. Ég var að ganga af göflunum á tímabili og var farin að borða banana eins og mér væri borgað fyrir það þegar eirðarleysið stóð sem hæst. Átta bananar á einu bretti eru ekkert grín.

Eða þið vitið...þrír.

Þrátt fyrir háan hita, hor og hóstaköst (já ég er ótrúlega aðlaðandi akkúrat núna) þá hefur mér tekist að afraka ýmislegt í dag:

-horfði á Bridget Jones 1&2 (sem orsakaði gríðarlega löngun til þess að hefja dagbókarskrif um mitt tvöfalda líf)
-horfði á Science of Sleep (sem orsakaði gríðarlega löngun í ferðalag til Mexíkó...eða meira svona bara ferðalag til Gaels...)
-skrifaði svona fimm sögur
-endurraðaði sjónvörpunum þremur í íbúðinni minni

auk þess hef ég innbyrt sem nemur:
-2 lítrum af ísköldu kókakóla
-2 ofristuðum brauðsneiðum
-1 "glommusamloku" a la mamma
-3 banana
-hálfan kleinupoka
-hálfan hlauppoka
-hálfan popppoka
-hálfan hálsbrjóstsykurspoka

og á leiðinni er sjóðheitur serrano bátur + kók og bland í poka. Mmmm já lífið er ljúft...

Annars er ég að sjálfsögðu hætt öllu sukki og svínaríi, löngu búin að kveðja kók, djús og bús, bland í poka og hvað þetta nú heitir allt saman sem hrjáir ungu kynslóðina nú til dags.

Ég ætla að hætta að blogga sem ég sjálf og fara að tala út frá hinni persónunni minni henni Ösp. Ég var nefnilega að komast að því að ég er geðklofi. Ofan á allt saman...skjaldkirtilinn, athyglisbrestinn, heyrnaleysið, blinduna og allt hið ímyndaða sem hrjáir mig dagsdaglega.

---

rooooooooooooooooooooooooop