Ég finn bragð, ég finn bragð!!!
Eftir vikulömun bragðkirtlanna og alls sem mögulega er hægt að lama í innkirtlum og svoleiðis viðbjóði, hef ég endurheimt bragðskynið á ný. Fagna því sigri hrósandi að geta loks borðað páskaeggið mitt og fundið bragðið af því um leið.
Það var mjög sorglegt að vera uppí bústað síðan á miðvikudag innan um tómar kræsingar og lamað bragðskyn
EN HEY PARTÝ ON
þriðjudagur, 25. mars 2008
mánudagur, 24. mars 2008
Dauði?
Búin að liggja flöt síðan á miðvikudag með fjörutíu stiga hita og óráð
...í bústað
fékk páskaegg númer sjö sem lagaði skap mitt umtalsvert
en auðvitað brotnaði það áður en ég fékk að sjá það
je men
lagast ekki neitt og sé ekki fram á að þessi heilsa mín lagist neitt
ætla að kíkja á peningaplottara ríkisins á morgun og borga 2.200 krónur fyrir auknar lífslíkur og hreyfigetu
Vera og Giulia verða horfnar áður en ég veit af
Giulia á morgun
Vera á föstudag
helvítis veikindin hafa eyðilagt allt og ég get ekkert séð þær meira
Kristín fer á miðvikudag og veröldin hrynur
það eru allir að fara og ég sit ein eftir og sýg upp í nefið
það hlýtur að vera afskaplega vond lykt af mér...
...í bústað
fékk páskaegg númer sjö sem lagaði skap mitt umtalsvert
en auðvitað brotnaði það áður en ég fékk að sjá það
je men
lagast ekki neitt og sé ekki fram á að þessi heilsa mín lagist neitt
ætla að kíkja á peningaplottara ríkisins á morgun og borga 2.200 krónur fyrir auknar lífslíkur og hreyfigetu
Vera og Giulia verða horfnar áður en ég veit af
Giulia á morgun
Vera á föstudag
helvítis veikindin hafa eyðilagt allt og ég get ekkert séð þær meira
Kristín fer á miðvikudag og veröldin hrynur
það eru allir að fara og ég sit ein eftir og sýg upp í nefið
það hlýtur að vera afskaplega vond lykt af mér...
þriðjudagur, 18. mars 2008
Hann býr í heimasímalandi
Hitti hinar fræknu Veru og Giuliu í dag
komu til landsins á sunnudag og það var ekkert smá skrýtið að hitta þær aftur eftir níu mánaða fjarveru
við hefðum allar getað hafa getið börn í millitíðinni án þess að hafa hugmynd um það
...það var að sjálfsögðu það eina sem mér datt í hug til að segja...fyrst um sinn
Það var mjög fyndið hvernig túr okkar um miðbæinn þróaðist út í það að ég varð allt í einu orðin túristinn í hópnum. Við fórum á alla mögulega staði sem ég hef ekki komið á og þær hafa hundrað sinnum komið á eins og t.d. Fígúru, Landsbankann og tvær búðir sem ég man ekki hvað heita. Ég fór að tala bjagaðri íslensku en þær og sagði t.d. ; ,,Hvenær við förum heim aftur og út?" ..sem átti s.s. að vera; ,,Hvenær farið þið aftur út, heim til ykkar?"
------
Ahh...páskaegg númer 4 er horfið úr lífi mínu eftir mikið púl...og ég fæ páskaegg númer 5 í staðinn. 5 er fín tala.
Endalaust að gera í þessu mjög svo stutta "fríi" sem er ekkert frí heldur tómt vesen
...en skemmtilegt vesen þó. Mjög skemmtilegt.
En nú ætla ég að snæða "skituhoppara" sem er nýjasta orð fjölskyldunnar yfir kjúkling. Skoðun mín á þessum viðbjóðslega en þó gómsæta mat versnar til muna þegar fjaðralausir skituhopparar með frönskum kartöflum eru bornir á borð. Ég fæ hroll við tilhugsunina...
komu til landsins á sunnudag og það var ekkert smá skrýtið að hitta þær aftur eftir níu mánaða fjarveru
við hefðum allar getað hafa getið börn í millitíðinni án þess að hafa hugmynd um það
...það var að sjálfsögðu það eina sem mér datt í hug til að segja...fyrst um sinn
Það var mjög fyndið hvernig túr okkar um miðbæinn þróaðist út í það að ég varð allt í einu orðin túristinn í hópnum. Við fórum á alla mögulega staði sem ég hef ekki komið á og þær hafa hundrað sinnum komið á eins og t.d. Fígúru, Landsbankann og tvær búðir sem ég man ekki hvað heita. Ég fór að tala bjagaðri íslensku en þær og sagði t.d. ; ,,Hvenær við förum heim aftur og út?" ..sem átti s.s. að vera; ,,Hvenær farið þið aftur út, heim til ykkar?"
------
Ahh...páskaegg númer 4 er horfið úr lífi mínu eftir mikið púl...og ég fæ páskaegg númer 5 í staðinn. 5 er fín tala.
Endalaust að gera í þessu mjög svo stutta "fríi" sem er ekkert frí heldur tómt vesen
...en skemmtilegt vesen þó. Mjög skemmtilegt.
En nú ætla ég að snæða "skituhoppara" sem er nýjasta orð fjölskyldunnar yfir kjúkling. Skoðun mín á þessum viðbjóðslega en þó gómsæta mat versnar til muna þegar fjaðralausir skituhopparar með frönskum kartöflum eru bornir á borð. Ég fæ hroll við tilhugsunina...
mánudagur, 17. mars 2008
Oj
Ég mun túlka tilfinningar mínar með dansi;
(stúlka gengur inn á svið með stúdentshúfu, klædd í kvenmannsdragt og ælir yfir sig alla og étur síðan húfuna)
ég hata aldur
ég hata stúdenta
ég hata kerfið
:(
svo hata ég líka töluna 4 og ég fékk páskaegg númer 4 sem er klárlega ekki nógu stórt og þar að auki er það númer 4 og því er ekki fræðilegur möguleiki á að ég taki það í sátt
mig dreymdi líka fyrir því sem gerir hlutina bara enn verri
(stúlka gengur inn á svið með stúdentshúfu, klædd í kvenmannsdragt og ælir yfir sig alla og étur síðan húfuna)
ég hata aldur
ég hata stúdenta
ég hata kerfið
:(
svo hata ég líka töluna 4 og ég fékk páskaegg númer 4 sem er klárlega ekki nógu stórt og þar að auki er það númer 4 og því er ekki fræðilegur möguleiki á að ég taki það í sátt
mig dreymdi líka fyrir því sem gerir hlutina bara enn verri
föstudagur, 14. mars 2008
Sjibbídeiii
Allt búið
og gekk fullkomlega upp
ekkert stress
bara gleði gleði gleði
og ég er heeeeví hamingjusöm og ætla út að fagna
túrílúúúúú
og gekk fullkomlega upp
ekkert stress
bara gleði gleði gleði
og ég er heeeeví hamingjusöm og ætla út að fagna
túrílúúúúú
fimmtudagur, 13. mars 2008
Danke bitte
Innan við sólarhringur
tikk takk tikk takk
ég er heví hamingjusöm og farin að líta allt öðrum augum á þetta en ég gerði bara í gær..
þetta verður mega stuð
og bara eitthvað til að hafa gaman að
svo skín sólin líka
tikk takk tikk takk
ég er heví hamingjusöm og farin að líta allt öðrum augum á þetta en ég gerði bara í gær..
þetta verður mega stuð
og bara eitthvað til að hafa gaman að
svo skín sólin líka
miðvikudagur, 12. mars 2008
Fuuck
Á barmi
taugaáfallsssss
mig langar að gráta og gubba
leggjast uppí rúm og vera þar þangað til á sunnudag
en nei, það má ekki
ég verð að vera sterk og tilbúin og full sjálfstrausts
brosa og vera sæt
og vonast til þess að ég falli í kramið
og nú þarf ég að fara í vinnuna og vera þar til hálf sex og fara beint á starfsmannafund og þaðan beint á æfingu og koma heim á miðnætti í kvöld og svo er kominn morgundagurinn og þá er þetta á morgun og ómægoood
nei bara grín
ég er alveg sallaróleg yfir þessu
taugaáfallsssss
mig langar að gráta og gubba
leggjast uppí rúm og vera þar þangað til á sunnudag
en nei, það má ekki
ég verð að vera sterk og tilbúin og full sjálfstrausts
brosa og vera sæt
og vonast til þess að ég falli í kramið
og nú þarf ég að fara í vinnuna og vera þar til hálf sex og fara beint á starfsmannafund og þaðan beint á æfingu og koma heim á miðnætti í kvöld og svo er kominn morgundagurinn og þá er þetta á morgun og ómægoood
nei bara grín
ég er alveg sallaróleg yfir þessu
fimmtudagur, 6. mars 2008
miðvikudagur, 5. mars 2008
Hið ljúfa líf
Fékk bréf frá listaháskólanum í fyrradag!
draumurinn hefur ræst!
ég á þeim sem sér um stjörnuspá mbl.is margt að þakka þessa stundina!
!!!= gleði gleði
-----
Vaknaði í morgun við dásamlega döggina sem féll létt á nefbroddinn. Í þann mund sem ég rumskaði heyrði ég í klingjandi hljóðinu frá vatninu sem umkringdi mig í þeim sælureit sem ég svaf í. !!!
...þegar ég opnaði augun áttaði ég mig á því að ég var, til allrar óhamingju, í íbúðinni minni. Dásamleg döggin var í raun viðbjóðsleg móðan af glugganum sem hafði umbreytt sér í vatnsflaum sem bókstaflega flæddi niður á mig þar sem ég lá umkomulaus í rúminu. Róandi niðurinn frá vatninu var ekkert sérstaklega róandi þegar ég komst að því, eftir mislukkaða ferð á baðherbergið, að klósettið mitt er bilað. Takkinn datt af og apparatið sem stjórnar öllu saman er í ruglinu. Það er vandamál sem mér hefði aldrei dottið í hug að ég þyrfti að kljást við ein míns liðs. Og því gerði ég það ekki heldur notaði salerni fullorðna fólksins á efri hæðinni. Það var pínu hræðilegt fyrst en svo róaði ég mig og sá kosti þess; heyrist ekkert í því, svo er það líka svo hreint og fínt.
Ég er búin að þurrka burt dásamlegu döggina og í staðinn er nú komin dásamlegt hrúga af þvottastykkjum og eldhúspappír þar sem handklæðin kláruðust og ég hef ekki enn nennt að gera mér ferð í þvottahús fullorðna fólksins á efri hæðinni. Klósettið er enn á fullu, eins og ryksugan..ef ég ætti svoleiðis. Er hætt að heyra í sjálfri mér og óttast að það flæði uppúr svo ég vakni í dásamlegu straumhörðu fljótinu sem ber mig alla leið á hafsbotn...og ég enda í raun í "Dóná"..
Guði sé lof að Dóna-Lísan mín hangir fyrir OFAN klósettið en ekki fyrir NEÐAN. Að hugsa sér, að drekkja Dónu Lísu í Dóná, og mér í leiðinni. Ekki amalegur dauðdagi það, maður kæmist jafnvel kannski á baksíðu Moggans...
draumurinn hefur ræst!
ég á þeim sem sér um stjörnuspá mbl.is margt að þakka þessa stundina!
!!!= gleði gleði
-----
Vaknaði í morgun við dásamlega döggina sem féll létt á nefbroddinn. Í þann mund sem ég rumskaði heyrði ég í klingjandi hljóðinu frá vatninu sem umkringdi mig í þeim sælureit sem ég svaf í. !!!
...þegar ég opnaði augun áttaði ég mig á því að ég var, til allrar óhamingju, í íbúðinni minni. Dásamleg döggin var í raun viðbjóðsleg móðan af glugganum sem hafði umbreytt sér í vatnsflaum sem bókstaflega flæddi niður á mig þar sem ég lá umkomulaus í rúminu. Róandi niðurinn frá vatninu var ekkert sérstaklega róandi þegar ég komst að því, eftir mislukkaða ferð á baðherbergið, að klósettið mitt er bilað. Takkinn datt af og apparatið sem stjórnar öllu saman er í ruglinu. Það er vandamál sem mér hefði aldrei dottið í hug að ég þyrfti að kljást við ein míns liðs. Og því gerði ég það ekki heldur notaði salerni fullorðna fólksins á efri hæðinni. Það var pínu hræðilegt fyrst en svo róaði ég mig og sá kosti þess; heyrist ekkert í því, svo er það líka svo hreint og fínt.
Ég er búin að þurrka burt dásamlegu döggina og í staðinn er nú komin dásamlegt hrúga af þvottastykkjum og eldhúspappír þar sem handklæðin kláruðust og ég hef ekki enn nennt að gera mér ferð í þvottahús fullorðna fólksins á efri hæðinni. Klósettið er enn á fullu, eins og ryksugan..ef ég ætti svoleiðis. Er hætt að heyra í sjálfri mér og óttast að það flæði uppúr svo ég vakni í dásamlegu straumhörðu fljótinu sem ber mig alla leið á hafsbotn...og ég enda í raun í "Dóná"..
Guði sé lof að Dóna-Lísan mín hangir fyrir OFAN klósettið en ekki fyrir NEÐAN. Að hugsa sér, að drekkja Dónu Lísu í Dóná, og mér í leiðinni. Ekki amalegur dauðdagi það, maður kæmist jafnvel kannski á baksíðu Moggans...
þriðjudagur, 4. mars 2008
Tjá
2.sæti og vann líka áhorfendakosninguna
ekki amalegt það...
nú þarf ég heldur betur að fara að taka mig á í undirbúning fyrir inntökupróf
veit samt ekki enn hvenær ég fæ tíma eða hvort ég fæ...
smá bobbi en leysist vonandi fljótt
ég er hætt að geta opnað kókdósir vegna skorts á nöglum
velti því fyrir mér hvort lausnin á vandamálinu sé að hætta að drekka kók
eða hætta að naga neglurnar
hvort vandamálið sé veigameira?
hvort sé auðveldara að leysa?
kannski bara best að snúa sér alfarið að plastinu, þá bæði í drykk og nöglum
ekki amalegt það...
nú þarf ég heldur betur að fara að taka mig á í undirbúning fyrir inntökupróf
veit samt ekki enn hvenær ég fæ tíma eða hvort ég fæ...
smá bobbi en leysist vonandi fljótt
ég er hætt að geta opnað kókdósir vegna skorts á nöglum
velti því fyrir mér hvort lausnin á vandamálinu sé að hætta að drekka kók
eða hætta að naga neglurnar
hvort vandamálið sé veigameira?
hvort sé auðveldara að leysa?
kannski bara best að snúa sér alfarið að plastinu, þá bæði í drykk og nöglum
laugardagur, 1. mars 2008
Babbarara
Eftir fréttir vikunnar neyðist ég víst til þess að biðja Barbídúkkurnar og alla hina afsökunar á orðum mínum. Barbí, je t'aime.
Í dag hef ég þrisvar sinnum bjargað sjálfri mér frá hrikalegum árekstri með því negla niður og rykkja mér yfir á hina akgreinina. Það er ekkert sérstaklega þægileg tilfinning og hvað þá þegar maður er í stresskasti að þjóta á milli staða. Þessi óhöpp voru þó hvorki vegna hraðaksturs né vegna þess að ég lagði ekki út í kannt í fimmtán mínútur, ó nei svei, neglt niður fyrir framan mig allt í einu í öll skiptin. En ég er á lífi og partýið heldur áfram...reyndar með smá ýskri í bremsum en það gefur þessu bara meira fútt.
Þjóðleikhúsgleði í kvöld, úrslitin í Örleikritasamkeppni Þjóðleikhússins á Stóra sviðinu kl 20. Fór á æfingu í dag og þetta leit bara mjög vel út. Rennsli á eftir og svo er sjóið sjálft í kvöld.
Túrúlúúú
Myspaceið hefur verið bilað síðan í gær og geysilega stórt tómarúm hefur myndast í hjarta mínu við það. Það að vita ekki stöðuna hjá sjálfum sér og öðrum í Samfélagi-sveittra er skelfileg tilfinning.
Ég var að fatta það í gær að það eru tvær vikur í páskafrí hjá mér, og eftir páskafrí er bara mánuður eftir í kennslu. Einn og hálfur mánuður og svo skella prófin á. Ég er ekki einu sinni búin að kaupa skólabækurnar mínar...ehemm...
Draumur minn hefur ræst og brátt mun ég búa í lítilli kommúnu. Reyndar mun ég ekki færa mig neitt heldur fær Sjálandsbúi einn (vonandi) að dvelja hjá mér og stóra systir líka (staðfest). Ég sé þetta fyrir mér í hyllingum, við að drekka te, mála og húlla með Bob á fóninum og diskókúluna í gangi. Sundbolapartý á sunnudögum og einungis töluð danska. Góðverk á hverjum degi, ljóðalestur og leynigestur á laugardögum. Ó hve lífið getur verið ljúft...
En jæja, þá er mál að fara að koma sér af stað út í umferðina aftur. Ég ætla að passa mig núna. Eða reyna það.
Í dag hef ég þrisvar sinnum bjargað sjálfri mér frá hrikalegum árekstri með því negla niður og rykkja mér yfir á hina akgreinina. Það er ekkert sérstaklega þægileg tilfinning og hvað þá þegar maður er í stresskasti að þjóta á milli staða. Þessi óhöpp voru þó hvorki vegna hraðaksturs né vegna þess að ég lagði ekki út í kannt í fimmtán mínútur, ó nei svei, neglt niður fyrir framan mig allt í einu í öll skiptin. En ég er á lífi og partýið heldur áfram...reyndar með smá ýskri í bremsum en það gefur þessu bara meira fútt.
Þjóðleikhúsgleði í kvöld, úrslitin í Örleikritasamkeppni Þjóðleikhússins á Stóra sviðinu kl 20. Fór á æfingu í dag og þetta leit bara mjög vel út. Rennsli á eftir og svo er sjóið sjálft í kvöld.
Túrúlúúú
Myspaceið hefur verið bilað síðan í gær og geysilega stórt tómarúm hefur myndast í hjarta mínu við það. Það að vita ekki stöðuna hjá sjálfum sér og öðrum í Samfélagi-sveittra er skelfileg tilfinning.
Ég var að fatta það í gær að það eru tvær vikur í páskafrí hjá mér, og eftir páskafrí er bara mánuður eftir í kennslu. Einn og hálfur mánuður og svo skella prófin á. Ég er ekki einu sinni búin að kaupa skólabækurnar mínar...ehemm...
Draumur minn hefur ræst og brátt mun ég búa í lítilli kommúnu. Reyndar mun ég ekki færa mig neitt heldur fær Sjálandsbúi einn (vonandi) að dvelja hjá mér og stóra systir líka (staðfest). Ég sé þetta fyrir mér í hyllingum, við að drekka te, mála og húlla með Bob á fóninum og diskókúluna í gangi. Sundbolapartý á sunnudögum og einungis töluð danska. Góðverk á hverjum degi, ljóðalestur og leynigestur á laugardögum. Ó hve lífið getur verið ljúft...
En jæja, þá er mál að fara að koma sér af stað út í umferðina aftur. Ég ætla að passa mig núna. Eða reyna það.
miðvikudagur, 27. febrúar 2008
Vinsældaraukning
Og það verður allt vitlaust á bloggheimum!
Nú jæja, eftir nett taugaáfall síðustu daga er allt fallið í ljúfa löð...eða svona næstum. Ég hef fengið allt sem ég óskaði eftir og meira til, ef þið viljið vita eitthvað þá bara spyrjið..vil ekki pósta svona upplýsingum hérna.
Inntökuprófin byrja 13. og ég er nett stressuð. Tókst samt að læra einn monolog utanað í dag og ég stefni á að vera búin með tvo fyrir föstudag og vinna svo gjörninginn minn um helgina. Hann mun fela í sér mikinn sársauka, andlegan og líkamlegan. Úúú...
Fyndið hvað maður sveiflast á milli daga, í fyrradag var veröldin að hrynja og ég sá afar fátt gott í stöðunni...í dag er ég hinsvegar hin kátasta og allt hefur gengið afskaplega vel hingað til
Ætla að fá mér smá lúr og svo fer ég að leiklistast eitthvað frameftir...
Nú jæja, eftir nett taugaáfall síðustu daga er allt fallið í ljúfa löð...eða svona næstum. Ég hef fengið allt sem ég óskaði eftir og meira til, ef þið viljið vita eitthvað þá bara spyrjið..vil ekki pósta svona upplýsingum hérna.
Inntökuprófin byrja 13. og ég er nett stressuð. Tókst samt að læra einn monolog utanað í dag og ég stefni á að vera búin með tvo fyrir föstudag og vinna svo gjörninginn minn um helgina. Hann mun fela í sér mikinn sársauka, andlegan og líkamlegan. Úúú...
Fyndið hvað maður sveiflast á milli daga, í fyrradag var veröldin að hrynja og ég sá afar fátt gott í stöðunni...í dag er ég hinsvegar hin kátasta og allt hefur gengið afskaplega vel hingað til
Ætla að fá mér smá lúr og svo fer ég að leiklistast eitthvað frameftir...
mánudagur, 25. febrúar 2008
Aðgerð eitt - Umsókn
Aðgerð eitt- Umsókn
LOKIÐ
Fjúff...byrjaði á því að sofa yfir mig, ætlaði að vakna sjö en vaknaði ellefu. Þannig að beisikklí missti ég fjóra tíma úr mjög svo skipulögðu plani dagsins. Dásamlegt.
Á tímabilinu 11-14 gerði ég ótrúlegustu hluti;
fór í sturtu
borðaði morgunmat
leitaði að búningum fyrir leikritið
tók saman ógeðslega mikið af drasli
fann til umsóknina
og allt dótið sem henni fylgdi
hringi í tónó
hringdi í mh
hringdi í heilsugæsluna
fór í tónó að ná í ferilskrána mína þaðan
fór í bankann til að taka út pening
fór í passamyndatöku
fór aftur í bankann að spjalla við gjaldkerann og múta henni til að fara á netið fyrir mig
keypti mér kók
drakk kók
fór á pósthúsið, í fyrsta skipti á ævinni
fékk umslag
borgaði alltof mikið fyrir umslag
og stimpil
ekki frímerki samt
brunaði í rvk
fór í mh
og fékk ferilskrá mína þaðan
föndraði á skrifstofunni, dömunum þar til mikils ama
festi allt saman og lokaði umslaginu
brunaði niður á skrifstofu
steig á reim og flaug inn
allt mjög listrænt og óundirbúið
og katsjíííng skilaði henni inn!
PARTY ON
og þá er bara eftir
vinna
skila inn fjórum leikritum fyrir miðnætti
tvö eru tilbúin
fuuuck
fara á tónóæfingu beint eftir vinnu
fara á leiklistaræfingu beint eftir tónóæfingu
24.01 svefn takk
LOKIÐ
Fjúff...byrjaði á því að sofa yfir mig, ætlaði að vakna sjö en vaknaði ellefu. Þannig að beisikklí missti ég fjóra tíma úr mjög svo skipulögðu plani dagsins. Dásamlegt.
Á tímabilinu 11-14 gerði ég ótrúlegustu hluti;
fór í sturtu
borðaði morgunmat
leitaði að búningum fyrir leikritið
tók saman ógeðslega mikið af drasli
fann til umsóknina
og allt dótið sem henni fylgdi
hringi í tónó
hringdi í mh
hringdi í heilsugæsluna
fór í tónó að ná í ferilskrána mína þaðan
fór í bankann til að taka út pening
fór í passamyndatöku
fór aftur í bankann að spjalla við gjaldkerann og múta henni til að fara á netið fyrir mig
keypti mér kók
drakk kók
fór á pósthúsið, í fyrsta skipti á ævinni
fékk umslag
borgaði alltof mikið fyrir umslag
og stimpil
ekki frímerki samt
brunaði í rvk
fór í mh
og fékk ferilskrá mína þaðan
föndraði á skrifstofunni, dömunum þar til mikils ama
festi allt saman og lokaði umslaginu
brunaði niður á skrifstofu
steig á reim og flaug inn
allt mjög listrænt og óundirbúið
og katsjíííng skilaði henni inn!
PARTY ON
og þá er bara eftir
vinna
skila inn fjórum leikritum fyrir miðnætti
tvö eru tilbúin
fuuuck
fara á tónóæfingu beint eftir vinnu
fara á leiklistaræfingu beint eftir tónóæfingu
24.01 svefn takk
laugardagur, 23. febrúar 2008
...and then one day, you and all the people you know are gonna DIE
ég var í fangelsi í nótt
mjög furðuleg upplifun
það var pissað á mig
,,When I see pee, I move!"
og ég fékk að sofa í viðbjóðslegum litlum klefa
litlu vinir mínir úr vinnunni voru þarna
tveir tveggja ára
og Særún, hún var að strauja.
og þessa meðferð fékk ég vegna þess að ég vildi ekki skutla fullt af fólki út um allan bæ, þau tóku sinn eigin bíl, fóru upp á löggustöð og löggan kom og tók mig.
bara mig.
eina.
og það sorglega er að það eina sem ég hugsaði alla þessa fangelsisdvöl var það hversu hipp og kúl ég væri að geta sagt í myspace bulletin að ég hefði verið í fangelsi.
fuuuuuck.
ég er að segja ykkur það, myspace er að forrita huga okkar allra svo einn daginn verðum við talandi róbótar sem fíla myrkur betra en ljós, bað betur en sturtu og uppáhaldslitur okkar allra verður svartu.
en já..svona áður en símalínurnar fara yfir um þá væri sniðugt að segja þeim sem ekki vita betur, að þetta var að sjálfsögðu draumur.
mjög furðuleg upplifun
það var pissað á mig
,,When I see pee, I move!"
og ég fékk að sofa í viðbjóðslegum litlum klefa
litlu vinir mínir úr vinnunni voru þarna
tveir tveggja ára
og Særún, hún var að strauja.
og þessa meðferð fékk ég vegna þess að ég vildi ekki skutla fullt af fólki út um allan bæ, þau tóku sinn eigin bíl, fóru upp á löggustöð og löggan kom og tók mig.
bara mig.
eina.
og það sorglega er að það eina sem ég hugsaði alla þessa fangelsisdvöl var það hversu hipp og kúl ég væri að geta sagt í myspace bulletin að ég hefði verið í fangelsi.
fuuuuuck.
ég er að segja ykkur það, myspace er að forrita huga okkar allra svo einn daginn verðum við talandi róbótar sem fíla myrkur betra en ljós, bað betur en sturtu og uppáhaldslitur okkar allra verður svartu.
en já..svona áður en símalínurnar fara yfir um þá væri sniðugt að segja þeim sem ekki vita betur, að þetta var að sjálfsögðu draumur.
föstudagur, 22. febrúar 2008
Quero...
ÁKVÖRÐUN HEFUR VERIÐ TEKIN OG DÓMUR FELLDUR Í MÁLI GSS.
ÚRSKURÐUR LIGGUR FYRIR;
Stjörnuspá
Naut: Til þess að verða bestur í því sem þú gerir, verður þú að teygja þig inn á óþekkt svið. Þú sérð ekki strax hvað þú græðir á því - trúðu.
GSS MUN VERA DREGIN FYRIR DÓMNEFNDIR TVÆR Í SKÓLA ÞEIM ER KENNDUR ER VIÐ LISTIR OG HÁ.
JÁ...TVÆR DÓMNEFNDIR.
EKKI EINA.
TVÆR.
dúrílúrílúrílúúúú
ÚRSKURÐUR LIGGUR FYRIR;
Stjörnuspá
Naut: Til þess að verða bestur í því sem þú gerir, verður þú að teygja þig inn á óþekkt svið. Þú sérð ekki strax hvað þú græðir á því - trúðu.
GSS MUN VERA DREGIN FYRIR DÓMNEFNDIR TVÆR Í SKÓLA ÞEIM ER KENNDUR ER VIÐ LISTIR OG HÁ.
JÁ...TVÆR DÓMNEFNDIR.
EKKI EINA.
TVÆR.
dúrílúrílúrílúúúú
miðvikudagur, 20. febrúar 2008
Hippalingur
Vóóó...
það er fátt sem mér finnst svalara, eða heitara.., hér á jarðríki en hippar, dreddar, náttúrubörn og listaspýrur.
Til að gera langa sögu stutta (svona til að bæta fyrir fyrrum mistök) þá skulum við segja að ég hafi farið á Kommúnuna í gær.
Kommúnan=
hippalingar
...í hrúgum
reykkelsi, gras og plötur
...hippastemmning dauðans
typpalingar
...reyndar bara einn en þið vitið...
sviti, úfin hár og frelsi
...partý on
og halló
Gael Garcia Bernal!
(ef þú ert að lesa þetta Gael, þá er ég ekki sjúk)...en halló við erum að tala um fjögurra sekúndna dásamlegt augnsamband í uppklappinu.
Var næstum því búin að pota í hann í hvert skipti sem hann gekk útaf (sat úti á enda á öðrum bekk, þar sem fólk gekk útaf sviðinu) með sama putta og ég potaði í dverginn og Sean Lennon (er að safna) en gerði það ekki...djöfull.
En þá er aðeins eitt að gera,
finna hann og pota í hann! Jafnvel eitthvað meira...en það er allt undir honum komið.
En ég sá hann, hann sá mig, bæði síðhærð, úfin, tætt...ég sé ekki hvað ætti að standa í vegi fyrir sannri ást.
FJÓRAR SEKÚNDUR HALLÓ!
Smá auka skilaboð fyrir þann sem skilur...
Te quiero mucho y le estoy esperando
það er fátt sem mér finnst svalara, eða heitara.., hér á jarðríki en hippar, dreddar, náttúrubörn og listaspýrur.
Til að gera langa sögu stutta (svona til að bæta fyrir fyrrum mistök) þá skulum við segja að ég hafi farið á Kommúnuna í gær.
Kommúnan=
hippalingar
...í hrúgum
reykkelsi, gras og plötur
...hippastemmning dauðans
typpalingar
...reyndar bara einn en þið vitið...
sviti, úfin hár og frelsi
...partý on
og halló
Gael Garcia Bernal!
(ef þú ert að lesa þetta Gael, þá er ég ekki sjúk)...en halló við erum að tala um fjögurra sekúndna dásamlegt augnsamband í uppklappinu.
Var næstum því búin að pota í hann í hvert skipti sem hann gekk útaf (sat úti á enda á öðrum bekk, þar sem fólk gekk útaf sviðinu) með sama putta og ég potaði í dverginn og Sean Lennon (er að safna) en gerði það ekki...djöfull.
En þá er aðeins eitt að gera,
finna hann og pota í hann! Jafnvel eitthvað meira...en það er allt undir honum komið.
En ég sá hann, hann sá mig, bæði síðhærð, úfin, tætt...ég sé ekki hvað ætti að standa í vegi fyrir sannri ást.
FJÓRAR SEKÚNDUR HALLÓ!
Smá auka skilaboð fyrir þann sem skilur...
Te quiero mucho y le estoy esperando
mánudagur, 18. febrúar 2008
Kaldhæðni örlaganna?
Okei afsakið hversu ör ég er í þessum skrifum...
vildi bara koma því á framfæri við ástkæra lesendur mína að gæta sín á því hverju þið óskið ykkur.
í gær óskaði ég mér þess að ég þyrfti ekki að mæta í skóla, vinnu og tiltekt í dag.
síðasta bloggfærsla hét munnræpa...
og ég vaknaði upp í nótt kl 3 með svakalegustu munnræpu sem ég hef fengið, gubbupest með tilheyrandi viðbjóði.
svo nú fer ég hvorki í skóla, vinnu né í tiltekt.
æli hinsvegar eins og enginn sé morgundagurinn.
skemmtileg útfærsla á óskinni minni, takk kæri andi.
vildi bara koma því á framfæri við ástkæra lesendur mína að gæta sín á því hverju þið óskið ykkur.
í gær óskaði ég mér þess að ég þyrfti ekki að mæta í skóla, vinnu og tiltekt í dag.
síðasta bloggfærsla hét munnræpa...
og ég vaknaði upp í nótt kl 3 með svakalegustu munnræpu sem ég hef fengið, gubbupest með tilheyrandi viðbjóði.
svo nú fer ég hvorki í skóla, vinnu né í tiltekt.
æli hinsvegar eins og enginn sé morgundagurinn.
skemmtileg útfærsla á óskinni minni, takk kæri andi.
sunnudagur, 17. febrúar 2008
Munnræpa
Þegar ég var lítil hélt ég því alltaf fram að kisan mín hún Monsa, sem allir aðrir kölluðu Nölu en ekki ég því ég var í uppreisn, væri í raun langamma mín sem hafði dáið nokkrum árum áður. Það veitti mér óneitanlega mikla huggun að hugsa til þess að amma væri alltaf hjá mér. Viðbrögð mín yfir endurteknum pissublettum ömmu á koddanum mínum ollu því hinsvegar að ég missti trúna.
Ég hef alltaf verið afskaplega svöl. Þetta hófst allt í þriðja bekk, en það var jú einmitt þá sem járnbrautateinar, gómar, spengur og beysli gerðu innrás á kjaftinn á mér með þeim afleiðingum að ég varð miðpunktur athyglinnar. Gleraugun í tólf ára bekk sögðu einnig sitt en það var einmitt þá sem draumur minn um svölu gelluna með teina, gleraugu og heyrnatæki rættist...reyndar varð heyrnatækið að bíða þar til seinna.
Það var viðurnefnið Gugga, Mikka mús smekkbuxurnar, sítt hár í tígó, pox-myndir, glerkúlur, teygjubyssur og hjólabrettið mitt sem mörkuðu upphaf "svala skeiðisins" hjá mér. Ég var á toppi tilverunnar þar sem ég þaut um göturnar með öllum strákavinum mínum, með glerkúlur og pox í öðrum vasa og ólöglega teygjubyssu í hinum. Hinar stelpurnar völsuðu um í bleikum strigaskóm með blikki og fóru í snú-snú, en ég var að sjálfsögðu alltof svöl fyrir slíkt.
Það leið ekki á löngu þar til eitthvað breyttist og allt í einu voru smekkbuxurnar ekki hipp og kúl lengur heldur smellubuxur. Hjólabrettið fór út í bílskúr og línuskautarnir voru dregnir fram. Árbæjargengin benda enn á afturendann á mér og hlægja eftir fyrstu lífsreynslu mína í smellubuxunum, sem átti sér jú einmitt stað í klifurgrindinni hjá Nóatúni í Árbænum. Við skulum segja að smellurnar hafi ekki haldið...
Næst á eftir smellubuxunum var það svo bleikur plastleðurjakki, buffaloskór og vafflað hár að hætti Spice Girls. Það var einstaklega töff, svo töff að ég ristarbraut mig. Ég trúði því statt og stöðugt að ég hefði komið Spice Girls á kortið hérna heima þar sem ég fékk afar svalan magabol, leggings og myndir sent frá Ameríku, fyrst af öllum að ég hélt. Allt í einu var ég komin í gengið með snú-snú stelpunum því nú var ekki töff að eiga strákavini. "Viltu byrja með mér?" miðar leyndust í vösum allra og sambandsslit voru daglegt brauð. Fyrsta "unlingabólan" birtist á miðju enninu á mér og þó svo að þetta hafi ekki verið bóla, heldur einfaldlega sár sem ég kroppaði svo mikið að það var farið að bólgna út og leit því út eins og bóla, þá kom ég mannskapnum í trú um það að um alvöru unglingabólu væri að ræða. Gugga Unglingabóla var klárlega svalasta viðurnefnið í sjöunda bekk og fólk fór sérferðir stofanna á milli til að líta bóluna augum.
15.000 króna gallabuxur, rassaskorur og magabolir einkenndu fyrstu árin í unglingadeildinni. Allt í einu voru unglinabólur "ógeð" og "ómægad". Allir öfgatöff í Sautján og Deres að eyða aleigu foreldranna. SPK, Prósentuleikurinn og Vangakeppnir tóku við af saklausum eltingaleikjum og "Viltu byrja með mér" miðarnir þróuðust frá miðum til orða og þaðan út í sms. Þá var það Guðrún, ekki Gugga, bara Guðrún. Sóley fannst mér einum of mikið.
Í tíunda bekk héldu svo allir að ég væri komin í ruglið. Sögur gengu um skólann af því að ég væri farin að reykja eitthvað, ég hefði fengið taugaáfall eða að ég væri dottin'í ða eins og það kallaðist á fullorðinsmáli okkar táninganna. Ég gekk um skólann, heví töff, í hippapilsunum mínum, ponsjói og hljómsveitarbolum með Bob Marley í eyrunum. Rebell skólans. Gé-Sóley var viðurnefni rebelsins sem gekk um gangana með viðeigandi "vóóóó" hljóðum til hliðanna. Ráðalausar tilfinningaflækjurnar vissu ekki sitt rjúkandi ráð og á tímabili var ég úskúfuð frá vinahópnum fyrir að hafa hafnað ástkærum vini þeirra, Diesel. Ég lét það lítið á mig fá og ekki leið á löngu þar til þær tóku mig í sátt aftur, og enn á ný var ég orðin öfgakúl og spurningar eins og ,,Hvað kom eiginlega fyrir þig?" ,,Hvernig þorirðu þessu?" ,,Hefurðu reykt hass?" voru daglegt brauð. Allir elskuðu mig og ég elskaði alla. Svona eins og Adam og synir hans.
Fyrsta árið í menntó var svakalegt. MH- þar sem artí fartí listaspýrur gengu um í lopapeysum og átu spelt. Fyrsta önnin er í móðu en við skulum segja að það hafi verið mikið um tilraunir í fatastíl á þessum árum...Guðrún Sóley var viðurnefnið. Bara það. Ekkert annað. ,,Ég var skírð það, ef þú segir Guðrún þá svara ég ekki..." Það var þá sem nöfn eins og Guðmundur Jónsson, Sólveig Ásgeirsdóttir og Brynhildur Halla Guðmundsdóttir voru öfgakúl.
Ég held það sé fyrst núna sem ég sé búin að átta mig á því hver ég er...svona nokkurn veginn. Samt er ég ekkert alltof viss, fyndið hvernig manni finnst maður alltaf vera hipp og kúl og er það samt svo ekki nokkrum árum síðar. Guðrún Sóley, Guðrún, Sóley, Gugga, Gugga Solla, Gugga risi...skiptir ekki máli, þú velur.
Ég hef alltaf verið afskaplega svöl. Þetta hófst allt í þriðja bekk, en það var jú einmitt þá sem járnbrautateinar, gómar, spengur og beysli gerðu innrás á kjaftinn á mér með þeim afleiðingum að ég varð miðpunktur athyglinnar. Gleraugun í tólf ára bekk sögðu einnig sitt en það var einmitt þá sem draumur minn um svölu gelluna með teina, gleraugu og heyrnatæki rættist...reyndar varð heyrnatækið að bíða þar til seinna.
Það var viðurnefnið Gugga, Mikka mús smekkbuxurnar, sítt hár í tígó, pox-myndir, glerkúlur, teygjubyssur og hjólabrettið mitt sem mörkuðu upphaf "svala skeiðisins" hjá mér. Ég var á toppi tilverunnar þar sem ég þaut um göturnar með öllum strákavinum mínum, með glerkúlur og pox í öðrum vasa og ólöglega teygjubyssu í hinum. Hinar stelpurnar völsuðu um í bleikum strigaskóm með blikki og fóru í snú-snú, en ég var að sjálfsögðu alltof svöl fyrir slíkt.
Það leið ekki á löngu þar til eitthvað breyttist og allt í einu voru smekkbuxurnar ekki hipp og kúl lengur heldur smellubuxur. Hjólabrettið fór út í bílskúr og línuskautarnir voru dregnir fram. Árbæjargengin benda enn á afturendann á mér og hlægja eftir fyrstu lífsreynslu mína í smellubuxunum, sem átti sér jú einmitt stað í klifurgrindinni hjá Nóatúni í Árbænum. Við skulum segja að smellurnar hafi ekki haldið...
Næst á eftir smellubuxunum var það svo bleikur plastleðurjakki, buffaloskór og vafflað hár að hætti Spice Girls. Það var einstaklega töff, svo töff að ég ristarbraut mig. Ég trúði því statt og stöðugt að ég hefði komið Spice Girls á kortið hérna heima þar sem ég fékk afar svalan magabol, leggings og myndir sent frá Ameríku, fyrst af öllum að ég hélt. Allt í einu var ég komin í gengið með snú-snú stelpunum því nú var ekki töff að eiga strákavini. "Viltu byrja með mér?" miðar leyndust í vösum allra og sambandsslit voru daglegt brauð. Fyrsta "unlingabólan" birtist á miðju enninu á mér og þó svo að þetta hafi ekki verið bóla, heldur einfaldlega sár sem ég kroppaði svo mikið að það var farið að bólgna út og leit því út eins og bóla, þá kom ég mannskapnum í trú um það að um alvöru unglingabólu væri að ræða. Gugga Unglingabóla var klárlega svalasta viðurnefnið í sjöunda bekk og fólk fór sérferðir stofanna á milli til að líta bóluna augum.
15.000 króna gallabuxur, rassaskorur og magabolir einkenndu fyrstu árin í unglingadeildinni. Allt í einu voru unglinabólur "ógeð" og "ómægad". Allir öfgatöff í Sautján og Deres að eyða aleigu foreldranna. SPK, Prósentuleikurinn og Vangakeppnir tóku við af saklausum eltingaleikjum og "Viltu byrja með mér" miðarnir þróuðust frá miðum til orða og þaðan út í sms. Þá var það Guðrún, ekki Gugga, bara Guðrún. Sóley fannst mér einum of mikið.
Í tíunda bekk héldu svo allir að ég væri komin í ruglið. Sögur gengu um skólann af því að ég væri farin að reykja eitthvað, ég hefði fengið taugaáfall eða að ég væri dottin'í ða eins og það kallaðist á fullorðinsmáli okkar táninganna. Ég gekk um skólann, heví töff, í hippapilsunum mínum, ponsjói og hljómsveitarbolum með Bob Marley í eyrunum. Rebell skólans. Gé-Sóley var viðurnefni rebelsins sem gekk um gangana með viðeigandi "vóóóó" hljóðum til hliðanna. Ráðalausar tilfinningaflækjurnar vissu ekki sitt rjúkandi ráð og á tímabili var ég úskúfuð frá vinahópnum fyrir að hafa hafnað ástkærum vini þeirra, Diesel. Ég lét það lítið á mig fá og ekki leið á löngu þar til þær tóku mig í sátt aftur, og enn á ný var ég orðin öfgakúl og spurningar eins og ,,Hvað kom eiginlega fyrir þig?" ,,Hvernig þorirðu þessu?" ,,Hefurðu reykt hass?" voru daglegt brauð. Allir elskuðu mig og ég elskaði alla. Svona eins og Adam og synir hans.
Fyrsta árið í menntó var svakalegt. MH- þar sem artí fartí listaspýrur gengu um í lopapeysum og átu spelt. Fyrsta önnin er í móðu en við skulum segja að það hafi verið mikið um tilraunir í fatastíl á þessum árum...Guðrún Sóley var viðurnefnið. Bara það. Ekkert annað. ,,Ég var skírð það, ef þú segir Guðrún þá svara ég ekki..." Það var þá sem nöfn eins og Guðmundur Jónsson, Sólveig Ásgeirsdóttir og Brynhildur Halla Guðmundsdóttir voru öfgakúl.
Ég held það sé fyrst núna sem ég sé búin að átta mig á því hver ég er...svona nokkurn veginn. Samt er ég ekkert alltof viss, fyndið hvernig manni finnst maður alltaf vera hipp og kúl og er það samt svo ekki nokkrum árum síðar. Guðrún Sóley, Guðrún, Sóley, Gugga, Gugga Solla, Gugga risi...skiptir ekki máli, þú velur.
föstudagur, 15. febrúar 2008
Vinjettumaðurinn og erótík
Tvær barbídúkkur á jafn mörgum dögum...
öðrum gaf ég blýant
hinn gaf mér erótísk ástarljóð
en hann er nú ekkert útsöluskáld ónei, ekkert Bónus og Krónan kjaftæði, ónei. Þó sá hann sig knúinn til að troða þessum óskapnaði uppá mig
...því honum fannst það viðeigandi.
Hann tók líka tvisvar í höndina á mér
...því honum fannst það viðeigandi.
Og segja mér hversu frábær og æðislegur hann væri
...því það er hann jú, jájá sussumsvei
Ég á erfitt með að sjá hvað er erótísk við spriklandi og sloruga fiska, síld í tunnu og lambafillé.
Kannski er ég bara svona hrikalega órómantísk og klikkuð...
ERÓTÍK
Barbí (sjá grein fyrir neðan til nánari útskýringar) í sleik.
Sorgleg
Vá það er fyndið að lenda óvart á deiti á valentínusardaginn
ekki gera ykkur neinar vonir, það gerðist ekki fyrir mig.
Þó fékk ég hlýtt bros og innilegar kveðjur um góða nótt frá vitstola manni í Krambúðinni á Skólavörðustígnum.
Það var þó ekki þar sem Valentínusardagurinn minn, sem ég hef blótað í sand og ösku síðan ég man eftir mér (að undanskildu einu skipti, en þá fór hann gjörsamlega framhjá mér og ég gleymdi að bölva honum eftir á) , byrjaði...
Lagnó í skólanum hófst í gær. Þar sem ég er ofurkúl sat ég á rassinum á ofursvala kaffihúsinu og þóttist vera merkileg...allan daginn. Í morgun, ákvað ég hinsvegar, að sofa örlítið út, svona svo pósturinn hefði nú undan að dæla ástarbréfunum inn um lúguna...
Eftir nokkurra tíma lesningu hélt ég í skólann, viðbúin því að mæta á fyrirlestur hjá Þorgrími Þráins stórvini mínum og uppáhalds barbídúkku, og læra allt um það hvernig ég ætti að gera konuna mína hamingjusama. Einungis í tilefni af elsku minni á manninum var ég búin að útbúa spurningalista í kollinum mínum til að reyna að gera hann kjaftstopp. Þ.e. ég var búin að finna spurningar eins og;
Þorgrímur, hver ertu eiginlega?!?
Þorgrímur, hefur konan þín alltaf verið hamingjusöm?!?
Ef svo er, út frá hverju skrifarðu þá bókina?!?
...og fleiri spurningar, fleiri illar spurningar, en þó allt í góðu og einungis vegna elsku minnar á honum, eins og áður sagði.
Barbí mætti ofursvalur, nýkominn úr ræktinni og heví hamingjusamur. Kona hans var þó víðs fjarri en nóg var af ungu kvonfangi sem góndi á hann. Ég góndi ekki heldur horfði hæfilega mikið framhjá honum til að pirra hann, tilbúin í slaginn.
Hann byrjaði að tala...og tala...og tala...lýsti kossum í rúllustigum, daðri í World Class og Indlandsferðum. Allt þetta vakti hjá mér mikinn óhug og vanlíðan og íhugaði ég nokkrum sinnum að stinga pennanum í augað á mér. Eftir að hafa talið tíu sinnum upp að hundrað, innbyrt eitt epli, hent einu epli á gólfið við hlið ruslatunnunnar, fengið illt augnaráð frá Barbí sjö sinnum og feikað tvö hóstaköst...þagnaði hann.
Og þá allt í einu, þá sá ég að þetta hatur var í raun bara öfund. Eða...ég meina elska mín á honum. Þannig að í stað þess að drekkja honum í illkvitnum spurningum, útúrsnúningum og brenna hann með augnaráðinu einu, eins og mér einni er lagið, ákvað ég að gera góðverk og gaf honum blýantinn minn. Augu okkar mættust, eins og tvö rennandi fljót sem mættust á miðri leið, og hlýtt bros hans bræddi hjarta mitt. ,,Takk" sagði djúp, munaðarfull röddin um leið og útrétt plasthöndin reyndi, án árangurs, að grípa um blýantinn. ,,Æ, en leiðinlegt Barbí, ertu ekki með neina putta!? Oooo ertu með fast bros? En leiðinlegt..."
Okei, kannski ekki alveg. En þetta var fyndið. Ekki misskilja mig Barbí- þú ert frábær, virkilega frábær, kannski bara aðeins um of. Ég höndla ekki fullkomnun. Þess vegna höndla ég ekki Barbí...
Svona hófst Valentínusardagurinn minn.
Í tilefni dagsins ákvað ég svo að splæsa á mig rómantískum kvöldverði, keypti mér skyr og appelsín og át það með krosslagðar fætur á köldu gólfi
ein
alein
og þá varð mér hugsað til þess hversu óréttlátt lífið væri
og svo, þegar ég var um það bil að sökkva í þunglyndi og ógleði vegna óhemju mikilla vangaveltna og skyráts, þá gerði ég mér grein fyrir því að áherslur mínar hingað til hafa ekki verið á ástarlífið heldur eiginlega nákvæmlega allt annað.
Eiginlega.
Maður fer alltaf útaf brautinni við og við, getum við sagt...
Og þá tók ég gleði mína á ný.
Svo áttaði ég mig á því að í raun hafði ég ekki tekið gleði mína á ný vegna þessa, heldur vegna þess að ég gat ekki beðið eftir að segja ykkur, kæru ímynduðu lesendur, frá deginum mínum.
Þegar ég fattaði það, fattaði ég um leið hversu sorleg ég er.
Og það er enn sorglegra að ég sé virkilega að segja ykkur frá þessu
Og það að enginn lesi þetta...nema ein, tvær, einmana sálir...
Og hér húki ég ein, sveitt og svöl með bumbuna út í loftið fyrir framan upplýstan tölvuskjáinn.
Þið fíli'ða...
ekki gera ykkur neinar vonir, það gerðist ekki fyrir mig.
Þó fékk ég hlýtt bros og innilegar kveðjur um góða nótt frá vitstola manni í Krambúðinni á Skólavörðustígnum.
Það var þó ekki þar sem Valentínusardagurinn minn, sem ég hef blótað í sand og ösku síðan ég man eftir mér (að undanskildu einu skipti, en þá fór hann gjörsamlega framhjá mér og ég gleymdi að bölva honum eftir á) , byrjaði...
Lagnó í skólanum hófst í gær. Þar sem ég er ofurkúl sat ég á rassinum á ofursvala kaffihúsinu og þóttist vera merkileg...allan daginn. Í morgun, ákvað ég hinsvegar, að sofa örlítið út, svona svo pósturinn hefði nú undan að dæla ástarbréfunum inn um lúguna...
Eftir nokkurra tíma lesningu hélt ég í skólann, viðbúin því að mæta á fyrirlestur hjá Þorgrími Þráins stórvini mínum og uppáhalds barbídúkku, og læra allt um það hvernig ég ætti að gera konuna mína hamingjusama. Einungis í tilefni af elsku minni á manninum var ég búin að útbúa spurningalista í kollinum mínum til að reyna að gera hann kjaftstopp. Þ.e. ég var búin að finna spurningar eins og;
Þorgrímur, hver ertu eiginlega?!?
Þorgrímur, hefur konan þín alltaf verið hamingjusöm?!?
Ef svo er, út frá hverju skrifarðu þá bókina?!?
...og fleiri spurningar, fleiri illar spurningar, en þó allt í góðu og einungis vegna elsku minnar á honum, eins og áður sagði.
Barbí mætti ofursvalur, nýkominn úr ræktinni og heví hamingjusamur. Kona hans var þó víðs fjarri en nóg var af ungu kvonfangi sem góndi á hann. Ég góndi ekki heldur horfði hæfilega mikið framhjá honum til að pirra hann, tilbúin í slaginn.
Hann byrjaði að tala...og tala...og tala...lýsti kossum í rúllustigum, daðri í World Class og Indlandsferðum. Allt þetta vakti hjá mér mikinn óhug og vanlíðan og íhugaði ég nokkrum sinnum að stinga pennanum í augað á mér. Eftir að hafa talið tíu sinnum upp að hundrað, innbyrt eitt epli, hent einu epli á gólfið við hlið ruslatunnunnar, fengið illt augnaráð frá Barbí sjö sinnum og feikað tvö hóstaköst...þagnaði hann.
Og þá allt í einu, þá sá ég að þetta hatur var í raun bara öfund. Eða...ég meina elska mín á honum. Þannig að í stað þess að drekkja honum í illkvitnum spurningum, útúrsnúningum og brenna hann með augnaráðinu einu, eins og mér einni er lagið, ákvað ég að gera góðverk og gaf honum blýantinn minn. Augu okkar mættust, eins og tvö rennandi fljót sem mættust á miðri leið, og hlýtt bros hans bræddi hjarta mitt. ,,Takk" sagði djúp, munaðarfull röddin um leið og útrétt plasthöndin reyndi, án árangurs, að grípa um blýantinn. ,,Æ, en leiðinlegt Barbí, ertu ekki með neina putta!? Oooo ertu með fast bros? En leiðinlegt..."
Okei, kannski ekki alveg. En þetta var fyndið. Ekki misskilja mig Barbí- þú ert frábær, virkilega frábær, kannski bara aðeins um of. Ég höndla ekki fullkomnun. Þess vegna höndla ég ekki Barbí...
Svona hófst Valentínusardagurinn minn.
Í tilefni dagsins ákvað ég svo að splæsa á mig rómantískum kvöldverði, keypti mér skyr og appelsín og át það með krosslagðar fætur á köldu gólfi
ein
alein
og þá varð mér hugsað til þess hversu óréttlátt lífið væri
og svo, þegar ég var um það bil að sökkva í þunglyndi og ógleði vegna óhemju mikilla vangaveltna og skyráts, þá gerði ég mér grein fyrir því að áherslur mínar hingað til hafa ekki verið á ástarlífið heldur eiginlega nákvæmlega allt annað.
Eiginlega.
Maður fer alltaf útaf brautinni við og við, getum við sagt...
Og þá tók ég gleði mína á ný.
Svo áttaði ég mig á því að í raun hafði ég ekki tekið gleði mína á ný vegna þessa, heldur vegna þess að ég gat ekki beðið eftir að segja ykkur, kæru ímynduðu lesendur, frá deginum mínum.
Þegar ég fattaði það, fattaði ég um leið hversu sorleg ég er.
Og það er enn sorglegra að ég sé virkilega að segja ykkur frá þessu
Og það að enginn lesi þetta...nema ein, tvær, einmana sálir...
Og hér húki ég ein, sveitt og svöl með bumbuna út í loftið fyrir framan upplýstan tölvuskjáinn.
Þið fíli'ða...
fimmtudagur, 14. febrúar 2008
Valentínus brennur á báli
Meira að segja Google tekur þátt í ruglinu
Tak hár úr hala mínum og leggið það á jörðina. Legg ég á og mæli svo um að það verði að báli miklu sem enginn kemst yfir nema fuglinn fljúgandi. Verði Valentínus hinn illi brenndur á báli þessu svo úr verði mikill reykur. Djöfladans verður dansaður umhverfis bálið og að lokum koma tíu litlir negrastrákar og dansa regndansinn. Regndansinn mun misskiljast svo aðsvífandi koma tvær lessuskessur og míga á bálið. Úr verður flóð mikið svo verði Valentínus eigi brenndur af báli þessi mun að drukknun verða.
Gjörið svo og yður mun vegna vel í lífi þessu.
Amen.
Tak hár úr hala mínum og leggið það á jörðina. Legg ég á og mæli svo um að það verði að báli miklu sem enginn kemst yfir nema fuglinn fljúgandi. Verði Valentínus hinn illi brenndur á báli þessu svo úr verði mikill reykur. Djöfladans verður dansaður umhverfis bálið og að lokum koma tíu litlir negrastrákar og dansa regndansinn. Regndansinn mun misskiljast svo aðsvífandi koma tvær lessuskessur og míga á bálið. Úr verður flóð mikið svo verði Valentínus eigi brenndur af báli þessi mun að drukknun verða.
Gjörið svo og yður mun vegna vel í lífi þessu.
Amen.
sunnudagur, 10. febrúar 2008
Taugaáfall taka tvö
Segjum sem svo...
að ég myndi hætta í skólanum
og vinnunni
þá væri allt í góðum málum
en með 23 einingar
25% vinnu
æfingar á tveimur leikritum
tvær stjórnir
tvö inntökupróf
tónlistarskóla
tónleika
og tvær hljómsveitir
á bakinu er ekkert sérlega auðvelt
og sér í lagi þegar ég er komin eftir á í u.þ.b. öllu, er meira að segja ekki búin að kaupa skólabækur...
og endalausar dagsetningar og frestir sem ég þarf að huga að
-------------------
Eeeeeen gleði gleði og þá var kátt í höllinni, höllinni, höllinni og þá var kátt í höllinni, höllinni!
-------------------
Ég er hætt að drekka kók....aftur. Þó smá breyting, nú hef ég skrúfað fyrir allan koltvísýring. Í þetta sinn mun það endast, að eilífu amen. Eða...allavega út mánuðinn.
-------------------
-------------------
mánudagur, 4. febrúar 2008
Afgreiðslumenn dauðans
ollu því að ég kom heim með tvo troðfulla poka af fötum, helminginn hafði ég ekki einu sinni mátað...
verslað mér flíkur að andvirði örugglega 30.000 á 20 mínútum.
Það hlýtur að teljast met.
Þið þurfið þó ekki að örvænta kæru landar, því ég kom út í stórum, stórum plús.
Já við erum að tala um að litlar 7.500 krónur láku úr buddunni.
Hvernig?
Tjah, við skulum segja að afgreiðslumenn dauðans kunni sitt starf.
verslað mér flíkur að andvirði örugglega 30.000 á 20 mínútum.
Það hlýtur að teljast met.
Þið þurfið þó ekki að örvænta kæru landar, því ég kom út í stórum, stórum plús.
Já við erum að tala um að litlar 7.500 krónur láku úr buddunni.
Hvernig?
Tjah, við skulum segja að afgreiðslumenn dauðans kunni sitt starf.
laugardagur, 2. febrúar 2008
Einu leikriti síðar...
Búin að þýða heilt leikrit
...á tveimur dögum.
Það er tvennt sem fer alveg hrikalega í taugarnar á mér:
-Þegar fólk segir; þex vegna
-Þegar fólk tyggur með opinn munninn eða asnalega þannig að maður heyri matinn veltast um uppi í þeim með tilfallandi hávaða, skruðningum og smjatti.
Rétt í þessu heyrði ég sagt; þex vegna
...og móðir mín er að borða popp.
...á tveimur dögum.
Það er tvennt sem fer alveg hrikalega í taugarnar á mér:
-Þegar fólk segir; þex vegna
-Þegar fólk tyggur með opinn munninn eða asnalega þannig að maður heyri matinn veltast um uppi í þeim með tilfallandi hávaða, skruðningum og smjatti.
Rétt í þessu heyrði ég sagt; þex vegna
...og móðir mín er að borða popp.
fimmtudagur, 31. janúar 2008
Lífið er dásamlegt
...það er aðeins eitt sem veldur mér áhyggjum.
Ef við förum yfir listann minn yfir sjúklegar hræðslur við hluti þá tróna gullfiskar og byssur klárlega á toppnum, en eldfjöll og lofsteinar fyglja fast á hæla þeirra.
ooog...
Við erum að tala um það að á Mars er VIRKT eldfjall sem er jafn stórt og Ísland í þvermál!!! ÍSLAND!!! Og það er heví hátt, eitthvað í kringum 80 kílómetra!
Og eins og ég benti kennaranum svo réttilega á, þá gæti allt eins verið að það myndi gjósa brjálæðislega mikið, svo mikið að gosið myndi fara upp í loftið, smjúga í gegnum ofurþunnan lofthjúpinn og splundrast út í geim sem fullt af litlum lofsteinum. Og litlir loftsteinar smjúga einmitt mjög auðveldlega í gegnum lofthjúp jarðar og geta þannig...
tjah...
ÞURKKAÐ OKKUR ÚT!
ég óska eftir byrgi til leigu, samt ekki ef þú byrjar á G...
Ef við förum yfir listann minn yfir sjúklegar hræðslur við hluti þá tróna gullfiskar og byssur klárlega á toppnum, en eldfjöll og lofsteinar fyglja fast á hæla þeirra.
ooog...
Við erum að tala um það að á Mars er VIRKT eldfjall sem er jafn stórt og Ísland í þvermál!!! ÍSLAND!!! Og það er heví hátt, eitthvað í kringum 80 kílómetra!
Og eins og ég benti kennaranum svo réttilega á, þá gæti allt eins verið að það myndi gjósa brjálæðislega mikið, svo mikið að gosið myndi fara upp í loftið, smjúga í gegnum ofurþunnan lofthjúpinn og splundrast út í geim sem fullt af litlum lofsteinum. Og litlir loftsteinar smjúga einmitt mjög auðveldlega í gegnum lofthjúp jarðar og geta þannig...
tjah...
ÞURKKAÐ OKKUR ÚT!
ég óska eftir byrgi til leigu, samt ekki ef þú byrjar á G...
fimmtudagur, 24. janúar 2008
þriðjudagur, 22. janúar 2008
Msn= meira svona nördalegt
Við erum stödd í lítilli kjallaraíbúð gs, blá birtan af skjánum lýsir upp uppglennt augun. Á öðrum stað, á sama tíma, situr fyrir framan skjáinn rauðhærð dama, Hrefna að nafni, og pikkar á lyklaborðið. Glugginn opnast hjá þeim báðum, vindurinn feikir þeim um koll og þá hefst leikurinn...
gé sóley says:
það vantar eitt orð hjá þér fröken
Hrefna says:
núhh hvaða orð er það mín kæra?
gé sóley says:
" svo afar andvaka"...
gé sóley says:
"svo afar ERU andvaka"
Hrefna says:
haha já heldur betur
Hrefna says:
geng í þetta
gé sóley says:
svefninn? nei...það er ekki góð hugmynd ða ganga í svefni...
gé sóley says:
gætir slasað þig í hálkunni
Hrefna says:
já sjiiittt... hrikalegt ástand
gé sóley says:
já segðu, maður veit ekki hvað maður á til bragðs að taka
Hrefna says:
nei eða hvort það séu skin eða skúrir ,, él eða hálka... maður spyr sig
gé sóley says:
jáh þetta er rosalegt ...og þú bara syndir og syndir
Hrefna says:
og held mér í hafísinn sem flýtur svo mjúklega
gé sóley says:
eins og lítið lamb á miðri heiði...eitt og yfirgefið, frosið við stein og jarmar svo afkáralega
Hrefna says:
svo ákaflega að það kafnar næstum í eigin ælu... Ælu sem er torrmellt
gé sóley says:
síðustu jörmin benda til þess að það hafi sætt sig við nöturlegan dauðadagann...allt þar til sól rís, hafísinn bráðnar og snjórinn á steininum með...Hrefna flýtur til lands og litla lambið skoppar kátt um hóla og fjöll
Hrefna says:
og segjir: "Er þetta hvalur sem flýtur þarna um ströndina.. eða er þetta dauður Hrafn?"
gé sóley says:
og litla lambið í túninu, litla lambið hennar Ingu Dóru segir meeeee: ,,Nei litla Kiðakið, þetta er
Hrefna. Hrefna með stórum staf í stóru haf-i"
Hrefna says:
Hrefna stendur upp, hóstar og ropar segjir svo hressilega "Hæ ég heiti Hrefna Lind og ég á erindi við þig!"
gé sóley says:
Kiðkið hrekkur í kút, stekkur út í sjó og flýtur frá landi.
gé sóley says:
Kiðakið hrekkur í kút, stekkur út í sjó og flýtur frá landi.
gé sóley says:
Lamb Ingu Dóru starir skelkað á framvindu málsins og hvíslar ofurlágt: "Hvert er erindið"
Hrefna says:
hey má ég setja þessa sögu á bloggið mitt?
gé sóley says:
áttu pening?
Hrefna says:
já hvað villtu mikið?
gé sóley says:
172.313
gé sóley says:
+ aðgang að háhyrningnum
Hrefna says:
æjiii.. ohh þetta er sko höfrúngur og er eiginlega ástin í lífi mínu
Hrefna says:
en ókeyy...
Hrefna says:
Sea World , San Diego í litlu lauginni
Hrefna says:
segðu honum bara að ég sendi þig
gé sóley says:
já ég geri það
gé sóley says:
samþykkt! (og já ps. hún fer líka á mitt blogg en þú færð enga umbun)
Hrefna says:
ha? æji nenniru að gefa mér gardínurnar þarna sem eru á myndinni þinni
Hrefna says:
mér lýst afskaplega vel á þær
gé sóley says:
æjii....ohh þetta er sko gárdínur og er eiginlega ástin í lífi mínu
gé sóley says:
en ókeyy...
gé sóley says:
Sea World, San Diego í litlu lauginni
gé sóley says:
segðu þeim bara að ég sendi þig
Hrefna says:
samþykkt (og já ps. þær fara líka upp í minni stofu og þú færð þær ekki aftur)
gé sóley says:
það vantar eitt orð hjá þér fröken
Hrefna says:
núhh hvaða orð er það mín kæra?
gé sóley says:
" svo afar andvaka"...
gé sóley says:
"svo afar ERU andvaka"
Hrefna says:
haha já heldur betur
Hrefna says:
geng í þetta
gé sóley says:
svefninn? nei...það er ekki góð hugmynd ða ganga í svefni...
gé sóley says:
gætir slasað þig í hálkunni
Hrefna says:
já sjiiittt... hrikalegt ástand
gé sóley says:
já segðu, maður veit ekki hvað maður á til bragðs að taka
Hrefna says:
nei eða hvort það séu skin eða skúrir ,, él eða hálka... maður spyr sig
gé sóley says:
jáh þetta er rosalegt ...og þú bara syndir og syndir
Hrefna says:
og held mér í hafísinn sem flýtur svo mjúklega
gé sóley says:
eins og lítið lamb á miðri heiði...eitt og yfirgefið, frosið við stein og jarmar svo afkáralega
Hrefna says:
svo ákaflega að það kafnar næstum í eigin ælu... Ælu sem er torrmellt
gé sóley says:
síðustu jörmin benda til þess að það hafi sætt sig við nöturlegan dauðadagann...allt þar til sól rís, hafísinn bráðnar og snjórinn á steininum með...Hrefna flýtur til lands og litla lambið skoppar kátt um hóla og fjöll
Hrefna says:
og segjir: "Er þetta hvalur sem flýtur þarna um ströndina.. eða er þetta dauður Hrafn?"
gé sóley says:
og litla lambið í túninu, litla lambið hennar Ingu Dóru segir meeeee: ,,Nei litla Kiðakið, þetta er
Hrefna. Hrefna með stórum staf í stóru haf-i"
Hrefna says:
Hrefna stendur upp, hóstar og ropar segjir svo hressilega "Hæ ég heiti Hrefna Lind og ég á erindi við þig!"
gé sóley says:
Kiðkið hrekkur í kút, stekkur út í sjó og flýtur frá landi.
gé sóley says:
Kiðakið hrekkur í kút, stekkur út í sjó og flýtur frá landi.
gé sóley says:
Lamb Ingu Dóru starir skelkað á framvindu málsins og hvíslar ofurlágt: "Hvert er erindið"
Hrefna says:
hey má ég setja þessa sögu á bloggið mitt?
gé sóley says:
áttu pening?
Hrefna says:
já hvað villtu mikið?
gé sóley says:
172.313
gé sóley says:
+ aðgang að háhyrningnum
Hrefna says:
æjiii.. ohh þetta er sko höfrúngur og er eiginlega ástin í lífi mínu
Hrefna says:
en ókeyy...
Hrefna says:
Sea World , San Diego í litlu lauginni
Hrefna says:
segðu honum bara að ég sendi þig
gé sóley says:
já ég geri það
gé sóley says:
samþykkt! (og já ps. hún fer líka á mitt blogg en þú færð enga umbun)
Hrefna says:
ha? æji nenniru að gefa mér gardínurnar þarna sem eru á myndinni þinni
Hrefna says:
mér lýst afskaplega vel á þær
gé sóley says:
æjii....ohh þetta er sko gárdínur og er eiginlega ástin í lífi mínu
gé sóley says:
en ókeyy...
gé sóley says:
Sea World, San Diego í litlu lauginni
gé sóley says:
segðu þeim bara að ég sendi þig
Hrefna says:
samþykkt (og já ps. þær fara líka upp í minni stofu og þú færð þær ekki aftur)
fimmtudagur, 17. janúar 2008
Víst get ég gert allt
...og meira til
Það er allt að komast á fullt skrið núna. Sem er erfitt-en dásamlegt. Erum að tala um það að ég fer út úr húsi korter yfir sex á morgnana og kem heim á miðnætti...eða þannig verður það í næstu viku. Nú leikur lífið alveg hreint við mig og ég þarf ekki að vakna fyrr en sjö! Þvílíkur munaður...
En þetta er allt saman í góðu lagi því ég fann töfraseið einn í teki kennt við apó. Sá seiður kallast Járn og hefur gríðarlega örvandi áhrif á mig. Síþreyta undanfarin ár hefur sem sagt ekki verið vegna þess að ég hef borðað of lítið, sofið of lítið eða ofkeyrt mig...ó nei svei, járnskortur er greiningin.
Teningur!
(sem aðeins fáir útvaldir skilja)
Það er allt að komast á fullt skrið núna. Sem er erfitt-en dásamlegt. Erum að tala um það að ég fer út úr húsi korter yfir sex á morgnana og kem heim á miðnætti...eða þannig verður það í næstu viku. Nú leikur lífið alveg hreint við mig og ég þarf ekki að vakna fyrr en sjö! Þvílíkur munaður...
En þetta er allt saman í góðu lagi því ég fann töfraseið einn í teki kennt við apó. Sá seiður kallast Járn og hefur gríðarlega örvandi áhrif á mig. Síþreyta undanfarin ár hefur sem sagt ekki verið vegna þess að ég hef borðað of lítið, sofið of lítið eða ofkeyrt mig...ó nei svei, járnskortur er greiningin.
Teningur!
(sem aðeins fáir útvaldir skilja)
föstudagur, 11. janúar 2008
Risessa
Tveir valmöguleikar. Tvær leiðir. Ein lausn. Dr. Phil eða Oprah?
Vandamál: ósanngirni í garð almúgans, sem í þessu tilviki er ég.
Þolandi: ég...að sjálfsögðu
Gerandi: álverið og tilraunastofan
Hef stækkað um fimm cm síðan í ágúst. Fimm! Og ég sem hef ekki stækkað síðan ég var í 10. bekk og á, samkvæmt endalausum prófunum og ráðum, ekki að geta stækkað lengur. En jú - það hef ég svo sannarlega. Ég er búin að komast að því að ég er ekki með ofvirkan heiladingul, sem getur verið ein ástæðan, þar sem ég er hreinlega ekki nógu klár í kollinum né með nógu stórt höfuð. Eina ástæðan er álverið. Þegar ég var lítil fór ég ekki út í móa að tína ber eins og hinir krakkarnir (það tíndu allir ber á mínum bæ) heldur fór ég askvaðandi út í fjöru að tína "geimsteina". "Geimsteinarnir" voru ekkert annað en álhúðaðir steinar sem hrönnuðust upp í herberginu mínu. Ég er sannfærð um það að æxlið sem var tekið af hnénu á mér og "týndist" á Tilraunastofu Íslands, er tengt þessu máli. Hvaleyraálfurinn hafði einnig undarleg áhrif á mig sem ungabarn og birtist mér í draumum sem skolli.
Hérna um árið varð allt vitlaust þegar stækka átti álverið. Svo ég spyr; hvers vegna í ósköpunum er enginn að berjast fyrir réttindum mínum og hafna stækkuninni?
Til hamingju Ísland, Risessan verður ykkar!
Vandamál: ósanngirni í garð almúgans, sem í þessu tilviki er ég.
Þolandi: ég...að sjálfsögðu
Gerandi: álverið og tilraunastofan
Hef stækkað um fimm cm síðan í ágúst. Fimm! Og ég sem hef ekki stækkað síðan ég var í 10. bekk og á, samkvæmt endalausum prófunum og ráðum, ekki að geta stækkað lengur. En jú - það hef ég svo sannarlega. Ég er búin að komast að því að ég er ekki með ofvirkan heiladingul, sem getur verið ein ástæðan, þar sem ég er hreinlega ekki nógu klár í kollinum né með nógu stórt höfuð. Eina ástæðan er álverið. Þegar ég var lítil fór ég ekki út í móa að tína ber eins og hinir krakkarnir (það tíndu allir ber á mínum bæ) heldur fór ég askvaðandi út í fjöru að tína "geimsteina". "Geimsteinarnir" voru ekkert annað en álhúðaðir steinar sem hrönnuðust upp í herberginu mínu. Ég er sannfærð um það að æxlið sem var tekið af hnénu á mér og "týndist" á Tilraunastofu Íslands, er tengt þessu máli. Hvaleyraálfurinn hafði einnig undarleg áhrif á mig sem ungabarn og birtist mér í draumum sem skolli.
Hérna um árið varð allt vitlaust þegar stækka átti álverið. Svo ég spyr; hvers vegna í ósköpunum er enginn að berjast fyrir réttindum mínum og hafna stækkuninni?
Til hamingju Ísland, Risessan verður ykkar!
miðvikudagur, 9. janúar 2008
Af hverju ekki?
Jæja...þá er ævintýrið á enda. Eða kannski rétt að hefjast? Allavega þá mun Mr. Dave flýja land í nótt, ferðast með u.þ.b. tuttugu flugvélum, á milli tuttugu landa og, vonandi, lenda á réttum áfangastað. Það er mjög skrýtið að kveðja svona þegar vinur hverfur út í óvissuna og maður veit ekkert hvar hann endar eða hvað tekur við. En þetta verður magnað, það er ég alveg viss um.
Ég held að Samræður við guð og glimmerarmbandið mitt sé besta veganesti sem hægt er að hafa í svona langferð.
Og þá er bara að byrja að telja niður...44...
Ég held að Samræður við guð og glimmerarmbandið mitt sé besta veganesti sem hægt er að hafa í svona langferð.
Og þá er bara að byrja að telja niður...44...
þriðjudagur, 8. janúar 2008
Ógn og skelfing
Skólinn er byrjaður aftur
næstsíðasta önnin mín
sofnaði í öðrum tíma
...og búin að undirbúa mjög meðvitað skróp í fyrsta tíma á morgun.
Eftir að hafa hugsað mjjög heimspekilegar hugsanir í dag hef ég tekið þá ákvörðun að hætta að fara eftir þeim stöðluðu hugsunum um hvað sé "rétt" og hvað sé "rangt". Ég er samt ekkert að fara að hlaupa um nakin og borða börn, neineineineineinei, en allavega að hætta að velta mér endalaust upp úr því hvort það sem ég er að gera hverju sinni sé nógu "rétt" fyrir umheiminn.
Ef ég nenni ekki í fyrsta tíma á morgun (sem er spænska 503 og því mjög skiljanlegt) þá einfaldlega fer ég ekki í hann. Ef ég tími ekki að kaupa skólabækur, þá einfaldlega kaupi ég þær ekki. Mjög einfalt- mjög gott.
Þó auðvitað sé ekkert "einfalt" og ekkert "gott" í raun og veru. Ekkert frekar en "rétt" og "rangt".
En þetta er orðið ansi "djúpt" hjá mér núna svo ég hef hugsað mér að fara að sofa og njóta þess að sofa yfir spænsku.
Adios chicas y chicos...
næstsíðasta önnin mín
sofnaði í öðrum tíma
...og búin að undirbúa mjög meðvitað skróp í fyrsta tíma á morgun.
Eftir að hafa hugsað mjjög heimspekilegar hugsanir í dag hef ég tekið þá ákvörðun að hætta að fara eftir þeim stöðluðu hugsunum um hvað sé "rétt" og hvað sé "rangt". Ég er samt ekkert að fara að hlaupa um nakin og borða börn, neineineineineinei, en allavega að hætta að velta mér endalaust upp úr því hvort það sem ég er að gera hverju sinni sé nógu "rétt" fyrir umheiminn.
Ef ég nenni ekki í fyrsta tíma á morgun (sem er spænska 503 og því mjög skiljanlegt) þá einfaldlega fer ég ekki í hann. Ef ég tími ekki að kaupa skólabækur, þá einfaldlega kaupi ég þær ekki. Mjög einfalt- mjög gott.
Þó auðvitað sé ekkert "einfalt" og ekkert "gott" í raun og veru. Ekkert frekar en "rétt" og "rangt".
En þetta er orðið ansi "djúpt" hjá mér núna svo ég hef hugsað mér að fara að sofa og njóta þess að sofa yfir spænsku.
Adios chicas y chicos...
sunnudagur, 6. janúar 2008
laugardagur, 5. janúar 2008
fimmtudagur, 3. janúar 2008
What Child is This?
Er fyndnasta nafn sem ég veit um á jólalagi. Og já- það er í alvöru til jólalag sem heitir þessu nafni. Sé þetta algjörlega fyrir mér: María sveitt og sælleg með Jesú í örmum sínum, Jósep stendur yfir þeim og þá kemur þessi frábæra lína: ,,What child is this?"
Að sjálfsögðu voru þau enskumælandi.
Ég elska börn. Það er líka kannski ekki skrýtið þar sem þau virðast vera allstaðar í kringum mig. Í vinnunni minni er allt morandi í dásamlegum börnum, vinkona mín á besta barn í heimi og núna rétt áðan var ég að horfa á Knocked up. Það er hálfhallærislegt að segja það en ég hef alveg staðið sjálfa mig að verki við óléttubumbumyndanir fyrir framan spegilinn oftar en einu sinni...
Og halló ég er ekkert að fara að eignast barn núna ónei svei attan það geri ég ei. En samt...ég vildi að ég gæti eignast barn og átt það bara stundum, þannig ég gæti samt sem áður látið drauma mína rætast. Það væri samt ljótt...oj já mjög ljótt.
En engar áhyggjur, ég er ekkert á leiðinni að eignast barn. Fæ svona barnakast (sem minnir mimg á dvergakast, sem er mjög fyndið og minnir mig á söguna þegar ég potaði í dverginn sem ég ætla ekki að segja núna því þetta er orðinn ansi langur svigi) nokkrum sinnum á ári og svo jafnar það sig.
En ég elska þau samt.
Barn 1: Hvað er þetta á höndinni þinni?
Ég: Brunasár. Ég var að hjálpa vinkonum mínum og hljóp óvart á ljósaperu þannig að ég brenndi mig.
Barn 1: Ó.
Ég: Já..maður verður að passa sig.
Barn 2 (sem var ekki að hlusta): Hvað er þetta á höndinni þinni?
Barn 1: Þetta er ljósapera, hún var að segja það.
Að sjálfsögðu voru þau enskumælandi.
Ég elska börn. Það er líka kannski ekki skrýtið þar sem þau virðast vera allstaðar í kringum mig. Í vinnunni minni er allt morandi í dásamlegum börnum, vinkona mín á besta barn í heimi og núna rétt áðan var ég að horfa á Knocked up. Það er hálfhallærislegt að segja það en ég hef alveg staðið sjálfa mig að verki við óléttubumbumyndanir fyrir framan spegilinn oftar en einu sinni...
Og halló ég er ekkert að fara að eignast barn núna ónei svei attan það geri ég ei. En samt...ég vildi að ég gæti eignast barn og átt það bara stundum, þannig ég gæti samt sem áður látið drauma mína rætast. Það væri samt ljótt...oj já mjög ljótt.
En engar áhyggjur, ég er ekkert á leiðinni að eignast barn. Fæ svona barnakast (sem minnir mimg á dvergakast, sem er mjög fyndið og minnir mig á söguna þegar ég potaði í dverginn sem ég ætla ekki að segja núna því þetta er orðinn ansi langur svigi) nokkrum sinnum á ári og svo jafnar það sig.
En ég elska þau samt.
Barn 1: Hvað er þetta á höndinni þinni?
Ég: Brunasár. Ég var að hjálpa vinkonum mínum og hljóp óvart á ljósaperu þannig að ég brenndi mig.
Barn 1: Ó.
Ég: Já..maður verður að passa sig.
Barn 2 (sem var ekki að hlusta): Hvað er þetta á höndinni þinni?
Barn 1: Þetta er ljósapera, hún var að segja það.
þriðjudagur, 1. janúar 2008
Artí fartí pulsupartí
Já það er komið annað ár. Sem þýðir það að núna er ég víst á 19. ári. Sem þýðir það að núna er ég víst endanlega orðin fullorðin og get ekki notað afsökunina "sko ef ég ætti afmæli í desember þá væri ég tæknilega séð ekki orðin 18 ára og þá væri ég ennþá bara beibí". Sem er ömurlegt.
En til hamingju samt með nýtt ár kæra þjóð, við tórum enn, halelúja!
Ég er með ógeðslegt brunasár á höndinni og enn ógeðslegri umbúðir utan um það sem minna, því miður, helst á bókaplast. Orsökin er ekki flugeldur enda kom ég ekki nálægt þeim andskota, heldur sú að ég hljóp á ljósaperu. Mjög gott Guðrún Sóley, mjög gott.
En til hamingju samt með nýtt ár kæra þjóð, við tórum enn, halelúja!
Ég er með ógeðslegt brunasár á höndinni og enn ógeðslegri umbúðir utan um það sem minna, því miður, helst á bókaplast. Orsökin er ekki flugeldur enda kom ég ekki nálægt þeim andskota, heldur sú að ég hljóp á ljósaperu. Mjög gott Guðrún Sóley, mjög gott.
fimmtudagur, 27. desember 2007
miðvikudagur, 26. desember 2007
Sóley og gallarnir þrír
samanber Gullbrá og birnirnir þrír...
Sóley hét stúlka ein ljúf og góð. Hún bjó á bæ einum er kallast Siggukot í Gullbringusýslu. Sóley var jólabarn mikið, yndisleg stúlka sem ætíð var foreldrum sínum til sóma. Eftir að hafa notið aðfangadags í faðmi fjölskyldu sinnar ákvað hún að kvöldi jóladags að halda í för út í snjóinn sem umlukti bæinn. Ætlun hennar var að byggja gríðarstóran karl úr snjó, svokallaðan sjókarl. Lítið jólabarn braust fram í ungu stúlkunni og braust það svo harkalega fram í henni að það ímyndaði sér að snjógallinn, sem keyptur var á það er það var 11 vetra, myndi enn passa. Ritari barnsins minnir lesendur á það að barnið er í dag 18 vetra gamalt og eilítið öðruvísi en fyrir 7 árum síðan. Barnið hljóp á harðaspretti út í kofa einn er stóð hjá bænum, gróf upp fagurgulan galla, svokallaðan snjógalla, og stóð þar stjarft af undrun. Viðstaddir skríktu af kátínu er barnið kom aftur inn í húsið aftur með gallann í höndum sér. En þar sem barnið lætur ekki segja sér fyrir verkum þá ákvað það samt sem áður að fara í gallann. Eftir að hafa storkað öllum lögmálum og kenningum þessarar veraldar þá tókst það!Litla jólabarnið renndi stolt upp rennilásnum en í skóna komst það aldrei. Gallinn var of þröngur og lögmálið um skóna of flókið fyrir óþroskað jólabarnið. Móðir barnsins rétti fram hjálparhönd sína og dróg fram skíðabuxur og úlpu af hjálparhellunni. Litla barnið mátaði það en var heldur ósátt, þar sem hætta var á því að snjórinn kæmist inn á milli úlpu og buxna. Eftir vangaveltur og rökræður fór litla barnið úr móðurklæðunum. Í þetta skiptið leitaði það ráða hjá föður sínum, viskubrunni heimilisins, sem var fús til að lána sinn galla. Risavaxinn snjógalli frá tíma diskódansins, með mittisbelti og mislitum formum skaust út úr einni skúffunni og vafði ermum sínum um litla umkomulausa barnið. Gríðarstór gallinn huldi það frá toppi til táar og ekki var laust við að lítið bros léti sjá sig á dúðuðu andliti litla jólabarnsins þegar því var litið á stærðarmun á minnsta gallanum, mömmugallanum og svo pabbagallanum. Skemmst er að segja frá því að för litla jólabarnsins út í snjóinn gekk vonum framar og kom það inn eftir dágóða stund, með roða í kinnum og bros á vör yfir vel heppnuðum snjókarli.
Sóley hét stúlka ein ljúf og góð. Hún bjó á bæ einum er kallast Siggukot í Gullbringusýslu. Sóley var jólabarn mikið, yndisleg stúlka sem ætíð var foreldrum sínum til sóma. Eftir að hafa notið aðfangadags í faðmi fjölskyldu sinnar ákvað hún að kvöldi jóladags að halda í för út í snjóinn sem umlukti bæinn. Ætlun hennar var að byggja gríðarstóran karl úr snjó, svokallaðan sjókarl. Lítið jólabarn braust fram í ungu stúlkunni og braust það svo harkalega fram í henni að það ímyndaði sér að snjógallinn, sem keyptur var á það er það var 11 vetra, myndi enn passa. Ritari barnsins minnir lesendur á það að barnið er í dag 18 vetra gamalt og eilítið öðruvísi en fyrir 7 árum síðan. Barnið hljóp á harðaspretti út í kofa einn er stóð hjá bænum, gróf upp fagurgulan galla, svokallaðan snjógalla, og stóð þar stjarft af undrun. Viðstaddir skríktu af kátínu er barnið kom aftur inn í húsið aftur með gallann í höndum sér. En þar sem barnið lætur ekki segja sér fyrir verkum þá ákvað það samt sem áður að fara í gallann. Eftir að hafa storkað öllum lögmálum og kenningum þessarar veraldar þá tókst það!Litla jólabarnið renndi stolt upp rennilásnum en í skóna komst það aldrei. Gallinn var of þröngur og lögmálið um skóna of flókið fyrir óþroskað jólabarnið. Móðir barnsins rétti fram hjálparhönd sína og dróg fram skíðabuxur og úlpu af hjálparhellunni. Litla barnið mátaði það en var heldur ósátt, þar sem hætta var á því að snjórinn kæmist inn á milli úlpu og buxna. Eftir vangaveltur og rökræður fór litla barnið úr móðurklæðunum. Í þetta skiptið leitaði það ráða hjá föður sínum, viskubrunni heimilisins, sem var fús til að lána sinn galla. Risavaxinn snjógalli frá tíma diskódansins, með mittisbelti og mislitum formum skaust út úr einni skúffunni og vafði ermum sínum um litla umkomulausa barnið. Gríðarstór gallinn huldi það frá toppi til táar og ekki var laust við að lítið bros léti sjá sig á dúðuðu andliti litla jólabarnsins þegar því var litið á stærðarmun á minnsta gallanum, mömmugallanum og svo pabbagallanum. Skemmst er að segja frá því að för litla jólabarnsins út í snjóinn gekk vonum framar og kom það inn eftir dágóða stund, með roða í kinnum og bros á vör yfir vel heppnuðum snjókarli.
þriðjudagur, 25. desember 2007
Vá
Svaf til þrjú í dag.
ÞRJÚ!
Það er ekki líkt mér...raunar mjög ólíkt mér.
Ástæðan var sú að ég var alltaf að bíða eftir því að diskó-vekjaraklukkan mín myndi hringja, sem var stillt á 11, en hún hringdi aldrei. Vildi ekki missa af því að vera vakin upp með brjáluðu partýstuði á jóladag.
ÞRJÚ!
Það er ekki líkt mér...raunar mjög ólíkt mér.
Ástæðan var sú að ég var alltaf að bíða eftir því að diskó-vekjaraklukkan mín myndi hringja, sem var stillt á 11, en hún hringdi aldrei. Vildi ekki missa af því að vera vakin upp með brjáluðu partýstuði á jóladag.
laugardagur, 22. desember 2007
Skollabuxur
...eru eitthvað sem ég man ekki hvað er.
En hinsvegar eru jól ekki á morgun heldur hinn. Það er eitthvað sem maður á seint að gleyma í þessu þjóðfélagi. Jólajólajóla...rosa stuð. Ég er ekki búin að gera neitt og er stolt af því. Búin að kaupa eina jólagjöf, ekki búin að taka til, ekki búin að skreyta almennilega og látið ykkur ekki detta í hug að ég fari að baka fyrir jólin.
En ég fékk pakka í gær!! Og fékk að opna hann strax. Flottasti jólapakki í heimi. Við erum alveg að tala um bleika diskókúlu sem er vekjaraklukka...og hún blikkar og spilar eitthvað lag til að vekja mann. Vá það verður ótrúlega mikið fjör hjá mér að vakna á morgnana framvegis.
Þetta verða þá kannski þrátt fyrir allt smá diskójól með Diskó-Sól(ey) í jólakjól...
En hinsvegar eru jól ekki á morgun heldur hinn. Það er eitthvað sem maður á seint að gleyma í þessu þjóðfélagi. Jólajólajóla...rosa stuð. Ég er ekki búin að gera neitt og er stolt af því. Búin að kaupa eina jólagjöf, ekki búin að taka til, ekki búin að skreyta almennilega og látið ykkur ekki detta í hug að ég fari að baka fyrir jólin.
En ég fékk pakka í gær!! Og fékk að opna hann strax. Flottasti jólapakki í heimi. Við erum alveg að tala um bleika diskókúlu sem er vekjaraklukka...og hún blikkar og spilar eitthvað lag til að vekja mann. Vá það verður ótrúlega mikið fjör hjá mér að vakna á morgnana framvegis.
Þetta verða þá kannski þrátt fyrir allt smá diskójól með Diskó-Sól(ey) í jólakjól...
miðvikudagur, 19. desember 2007
Sönn ást
...en bara í dag.
Var í mistöð græðginnar áðan að reyna að gera jólainnkaupin. Það eina sem ég uppskar voru fullt af kertum handa sjálfri mér og kveikjari - ónýtur kveikjari. Þannig nú á ég fullt af kertum en engan kveikjara. Jei.
Regína: Anna, gefðu GS svona í jólagjöf (sýnir henni skó)
Ég: Ha? Nei oj.
Regína: Ó þú varst þarna hahaha...
Ég: Já eins gott, þeir eru ógeðslega ljótir..með hauskúpum! Ég hata hauskúpur.
Regína: Ég hélt að þú elskaðir hauskúpur
Ég: Ha, ég...af hverju!?
Regína: Bara, ég meina þú ert með á þér núna...
Ég: Ha nei! Hvar er ég með hauskúpu á mér? Regína, hvar er ég með hauskúpu!?!
Ókunnug kona fyrir aftan: Á hausnum á þér...
Var í mistöð græðginnar áðan að reyna að gera jólainnkaupin. Það eina sem ég uppskar voru fullt af kertum handa sjálfri mér og kveikjari - ónýtur kveikjari. Þannig nú á ég fullt af kertum en engan kveikjara. Jei.
Regína: Anna, gefðu GS svona í jólagjöf (sýnir henni skó)
Ég: Ha? Nei oj.
Regína: Ó þú varst þarna hahaha...
Ég: Já eins gott, þeir eru ógeðslega ljótir..með hauskúpum! Ég hata hauskúpur.
Regína: Ég hélt að þú elskaðir hauskúpur
Ég: Ha, ég...af hverju!?
Regína: Bara, ég meina þú ert með á þér núna...
Ég: Ha nei! Hvar er ég með hauskúpu á mér? Regína, hvar er ég með hauskúpu!?!
Ókunnug kona fyrir aftan: Á hausnum á þér...
þriðjudagur, 18. desember 2007
Kindin Svava
Látið ekki blekkjast! Þessi hér að ofan er ekki Goggi mega úr Latabæ heldur engin önnur en kynbomban, háskólastúdínan, íþróttanördið en þó aðallega litla frænka mín Svava Lind á afmæli í dag.
...loksins orðin 18 ára...við vitum öll hvað það þýðir...
Googlaði dömunni í tilefni dagsins og fann þessar dásamlegu myndir. Klöppum fyrir því.
Og smá kveðskapur að fornum sið:
Hún á afmæli í dag frænkan mín
voðalega sæt og fín
með lítið hár en fullt af þvagi
eftir bílslys á hálsinn var settur kragi
Hún er geðveik gella og fílar alla
Hún á afmæli í dag frænkan mín
voðalega sæt og fín
með lítið hár en fullt af þvagi
eftir bílslys á hálsinn var settur kragi
Hún er geðveik gella og fílar alla
bæði börn og dýr, konur og kalla
Stundum stríðin en oftast góð
þykist vera rosa fróð
Svava frænka af sér rakaði allt hár
í frænkuboði varð mikið fár
teknar myndum af frænkum tveim
ég veit ei hvað orðið hefur að myndunum þeim
,,Hún er með mikið og hin ekki neitt"
Stundum stríðin en oftast góð
þykist vera rosa fróð
Svava frænka af sér rakaði allt hár
í frænkuboði varð mikið fár
teknar myndum af frænkum tveim
ég veit ei hvað orðið hefur að myndunum þeim
,,Hún er með mikið og hin ekki neitt"
þetta var ekki gaman, mér þykir það leitt...
Rosa töff að góna og glápa
inní skápa að kyssa stráka?
inní skápa að kyssa stráka?
En það skiptir ekki máli því hún er kúl
ofurhress og aldrei fúl
gengur í stofnun H-áa og mikla
fær vöðva nördanna til að hnikla
gengur í stofnun H-áa og mikla
fær vöðva nördanna til að hnikla
Og nú er gleði og rosa gaman
allir að dansa og syngja saman
nema ein sem situr heima
með reikandi huga og lætur sig dreyma
Um betra líf á betri stað
hvenær, hvar, og hvað með það?
En Svava mig áfram kætir og bætir
sjáðu frænka, þeir eru ætir
allir að dansa og syngja saman
nema ein sem situr heima
með reikandi huga og lætur sig dreyma
Um betra líf á betri stað
hvenær, hvar, og hvað með það?
En Svava mig áfram kætir og bætir
sjáðu frænka, þeir eru ætir
Og við átum köku og drukkum kók
saklausar stúlkur fá sér aldrei smók
dönsuðu og dilluðu af gömlum sið
frænka! til hamingju með afmælið!!
saklausar stúlkur fá sér aldrei smók
dönsuðu og dilluðu af gömlum sið
frænka! til hamingju með afmælið!!
vá þetta var u.þ.b. það glataðsta sem eg hef gert...en þú veist það var frá hjartanu...eða eitthvað. Allavega...til hamingju. Jei.
sunnudagur, 16. desember 2007
Til hamingju
Allir þeir sem hafa á einhvern hátt reynt að troða upp á mig jólaskapi, jólalögum, jólagleði og óskum um gleðileg jól. Ykkur hefur tekist það. Ég er búin að skreyta.
Öll mín plön um diskó-jól hjá Diskó-Sól í diskókjól hafa orðið að engu. Þeirra í stað er komin á ról Jóla-Sól í jólakjól með eyrnaskjól.
Fékk nett taugaáfall í gærkvöldi þar sem ég stóð í miðju öngþveitinu í Smáralind, innan um jólasveina, jólahúfur og jólalög...tilefni taugaáfallsins er mjög einfalt: það eru jól næstu helgi. Jább við erum að tala um það að á mánudaginn eftir viku er aðfangadagur. Og svo helgina eftir það eru áramót. Og fyrr en varir eru allir mínir kærustu búnir að flýja land og ég sit ein eftir með sárt ennið og hallærislegt jólaskraut upp um alla veggi. Já það er svo sannarlega gaman að þessu.
Öll mín plön um diskó-jól hjá Diskó-Sól í diskókjól hafa orðið að engu. Þeirra í stað er komin á ról Jóla-Sól í jólakjól með eyrnaskjól.
Fékk nett taugaáfall í gærkvöldi þar sem ég stóð í miðju öngþveitinu í Smáralind, innan um jólasveina, jólahúfur og jólalög...tilefni taugaáfallsins er mjög einfalt: það eru jól næstu helgi. Jább við erum að tala um það að á mánudaginn eftir viku er aðfangadagur. Og svo helgina eftir það eru áramót. Og fyrr en varir eru allir mínir kærustu búnir að flýja land og ég sit ein eftir með sárt ennið og hallærislegt jólaskraut upp um alla veggi. Já það er svo sannarlega gaman að þessu.
föstudagur, 14. desember 2007
Hann var svona hvítur eins og dós...
Af hverju ert þú alltaf að reyna að vera fínust?
Ha? Finnst þér ég alltaf vera að reyna að vera fínust?
Já.
Og finnst þér ég vera fínust?
Nei.
------------
Og áhorfendur tryllast í salnum
------------
Ég vil fá að þakka okkar dásamlega landi fyrir hið dásamlega veðurfar sem hefur einkennd suðvestur hornið síðustu daga. Það er þér að þakka, kæra Ísland, að ég svaf ekki í eina einustu klukkustund í alla nótt. Reyndar var það pínulítið Særúnu að þakka og mér...eiginlega mest okkur...að þakka já. En ég fékk klukkutíma lúr í morgunsárið og er svo búin að vera á spani í allan dag. Ekkert jafnast á við það...lalala...sólbað...eða ekki.
Ha? Finnst þér ég alltaf vera að reyna að vera fínust?
Já.
Og finnst þér ég vera fínust?
Nei.
------------
Og áhorfendur tryllast í salnum
------------
Ég vil fá að þakka okkar dásamlega landi fyrir hið dásamlega veðurfar sem hefur einkennd suðvestur hornið síðustu daga. Það er þér að þakka, kæra Ísland, að ég svaf ekki í eina einustu klukkustund í alla nótt. Reyndar var það pínulítið Særúnu að þakka og mér...eiginlega mest okkur...að þakka já. En ég fékk klukkutíma lúr í morgunsárið og er svo búin að vera á spani í allan dag. Ekkert jafnast á við það...lalala...sólbað...eða ekki.
þriðjudagur, 11. desember 2007
Ómeðvituð ást?
Vá
var að vakna upp frá svakalegum draumi...verst bara að hann skuli ekki hafa verið alvöru.
Var að skemmta á einhverri jólaskemmtun sem Baktus og á móti mér var félagi minn að leika Karíus (gaman að segja frá því að ég skrifaði fyrst Kaktus). Við vorum uppi á sviði að borða sykur og tala við krakkana og ég var að spila á fiðluna mína. Svo þegar við erum búin förum uppí hús til að skipta um föt og þegar ég er komin úr hálfum búningnum opnast dyrnar og Hugh Grant kemur inn! Ég stend þarna hálfstjörf á leggings og hálfum Baktusbúningnum og stari á hann. Hann horfir á mig og kemur svo til mín (ég stóð uppi á smá palli) og bítur laust í hnéð á mér. Ég fríka út og spyr hvort einhver sé með myndavél og þá kemur einhver pía með vídjóvél og myndar þetta allt saman. Svo hættir Hugh að bíta og við hlægjum eitthvað að þessu og spjöllum saman. Svo spyr hann mig hvort ég geti aðstoðað hann aðeins og ég jánka við því enda neitar maður Hugh Grant ekki um aðstoð sína...eða þið vitið. Svo þegar komið er að því að hjálpa honum átti ég sem sagt að rúlla honum uppá svið því hann var að fara að halda eitthvað uppistand þar sem hann átti að koma rúllandi inn. Ég hjálpa honum að komast upp stigana og rúlla honum svo inná sviðið og um leið og ég sleppi af honum takinu og sný mér í átt að útganginum á sviðinu þá breytist ég í Geir Ólafs! Og ég var þarna Geir Ólafs í svona korter á meðan ég var að klæða mig úr búningnum. Sem var frábær upplifun...
Svo þegar ég er komin úr og Hugh búinn með uppistandið stendur hann þarna álengdar og horfir á mig, ég fer öll hjá mér og geng til hans og ætla að fara að tala við hann. Fatta þá mér til mikillar skeflingar að ég gleymdi að fara í föt og stend þarna á nærbuxunum einum. Hann hlær og segist aðeins þurfa að skreppa. Á meðan klæði ég mig og hugsa upp hvernig ég eigi nú að segja öllum sem ég þekki frá þessu öllu saman. Svo þegar ég er komin í fötin fer ég að skima eftir honum en finn hann hvergi. Og þá vakna ég.
Bömmer
var að vakna upp frá svakalegum draumi...verst bara að hann skuli ekki hafa verið alvöru.
Var að skemmta á einhverri jólaskemmtun sem Baktus og á móti mér var félagi minn að leika Karíus (gaman að segja frá því að ég skrifaði fyrst Kaktus). Við vorum uppi á sviði að borða sykur og tala við krakkana og ég var að spila á fiðluna mína. Svo þegar við erum búin förum uppí hús til að skipta um föt og þegar ég er komin úr hálfum búningnum opnast dyrnar og Hugh Grant kemur inn! Ég stend þarna hálfstjörf á leggings og hálfum Baktusbúningnum og stari á hann. Hann horfir á mig og kemur svo til mín (ég stóð uppi á smá palli) og bítur laust í hnéð á mér. Ég fríka út og spyr hvort einhver sé með myndavél og þá kemur einhver pía með vídjóvél og myndar þetta allt saman. Svo hættir Hugh að bíta og við hlægjum eitthvað að þessu og spjöllum saman. Svo spyr hann mig hvort ég geti aðstoðað hann aðeins og ég jánka við því enda neitar maður Hugh Grant ekki um aðstoð sína...eða þið vitið. Svo þegar komið er að því að hjálpa honum átti ég sem sagt að rúlla honum uppá svið því hann var að fara að halda eitthvað uppistand þar sem hann átti að koma rúllandi inn. Ég hjálpa honum að komast upp stigana og rúlla honum svo inná sviðið og um leið og ég sleppi af honum takinu og sný mér í átt að útganginum á sviðinu þá breytist ég í Geir Ólafs! Og ég var þarna Geir Ólafs í svona korter á meðan ég var að klæða mig úr búningnum. Sem var frábær upplifun...
Svo þegar ég er komin úr og Hugh búinn með uppistandið stendur hann þarna álengdar og horfir á mig, ég fer öll hjá mér og geng til hans og ætla að fara að tala við hann. Fatta þá mér til mikillar skeflingar að ég gleymdi að fara í föt og stend þarna á nærbuxunum einum. Hann hlær og segist aðeins þurfa að skreppa. Á meðan klæði ég mig og hugsa upp hvernig ég eigi nú að segja öllum sem ég þekki frá þessu öllu saman. Svo þegar ég er komin í fötin fer ég að skima eftir honum en finn hann hvergi. Og þá vakna ég.
Bömmer
mánudagur, 10. desember 2007
Ælandi smástirni
Ælandi smástirni eftir Guðrúnu Sóley
Augu hennar voru svört...eins og sálin.
Eru ekki allir í stuði!?!?!
Það var allt með ráðum gert...
Ne me quitte pas...
Hann var svona eins og Guðmundur...
Halelúja!
Og þá kom rigning og Kalli litli datt
Tölum aðeins áfram um fasismann...
Hún
Látið ekki blekkjast
Bara smá
Næstum fundinn...
Einkamál
Nei ekkert vera að spila meira
Fjallganga
Símon segir...
Fólskuleg árás á gervihnattaöld
Diskó-Sóley
Já svona hundrað og sjötíu
Mér þykir það leitt...
Hún hevur nakad týdningarmikið at sigja
Fíllinn hann faðir minn
Ég held ég sé hætt
Hlauptu Jónas
helvítis Barcelona
Esta en Barcelona
Skósólasósa
Dvergurinn Bergur
Nenni ekki að syngja...úps ég meina syrgja
Þolir þú meiri sorg?
Óljúfa líf
Ég vild'ég væri...
Mona Lisa
Hugleiðsla
Bökurnarpappír? Bökunarpartý?
Gefstu upp?
Kjöt
Artí
Brauð
dauði
Kleinur
Bara fyrir Báru
Mr. Bojangles
Dugnaður
Og nú byrja ég aftur
Fráhvarfseinkennin...
Heim úr dalnum
Gríma er stór og loðin
Gleði gleði...
De er rode de er hvide
Það er gaman...
Yo
-----------------
kemur út á bók fyrir jól
og ef þið hafið ekki fattað það þá er ljóðið samið úr færsluheitunum á þessari mögnuðu síðu, í réttri röð.
Sumum er það bara meðfætt að yrkja...
Augu hennar voru svört...eins og sálin.
Eru ekki allir í stuði!?!?!
Það var allt með ráðum gert...
Ne me quitte pas...
Hann var svona eins og Guðmundur...
Halelúja!
Og þá kom rigning og Kalli litli datt
Tölum aðeins áfram um fasismann...
Hún
Látið ekki blekkjast
Bara smá
Næstum fundinn...
Einkamál
Nei ekkert vera að spila meira
Fjallganga
Símon segir...
Fólskuleg árás á gervihnattaöld
Diskó-Sóley
Já svona hundrað og sjötíu
Mér þykir það leitt...
Hún hevur nakad týdningarmikið at sigja
Fíllinn hann faðir minn
Ég held ég sé hætt
Hlauptu Jónas
helvítis Barcelona
Esta en Barcelona
Skósólasósa
Dvergurinn Bergur
Nenni ekki að syngja...úps ég meina syrgja
Þolir þú meiri sorg?
Óljúfa líf
Ég vild'ég væri...
Mona Lisa
Hugleiðsla
Bökurnarpappír? Bökunarpartý?
Gefstu upp?
Kjöt
Artí
Brauð
dauði
Kleinur
Bara fyrir Báru
Mr. Bojangles
Dugnaður
Og nú byrja ég aftur
Fráhvarfseinkennin...
Heim úr dalnum
Gríma er stór og loðin
Gleði gleði...
De er rode de er hvide
Það er gaman...
Yo
-----------------
kemur út á bók fyrir jól
og ef þið hafið ekki fattað það þá er ljóðið samið úr færsluheitunum á þessari mögnuðu síðu, í réttri röð.
Sumum er það bara meðfætt að yrkja...
sunnudagur, 9. desember 2007
Eru ekki allir í stuði!?!?!
Mér gekk vel í frönsku.
Mér gekk ótrúúúlega vel í listasögu.
Mér hefur aldrei gengið jafn vel í lokaprófi eins og í félagsfræðinni.
Og nú er bara saga eftir.
Bara saga?
Nei...það er ekkert bara. Var að uppgötva það mér til mikillar skelfingar að ég keypti víst aldrei bókina. Þannig ég er bókarlaus. Og brókarlaus...eða svona næstum.
Og svo voru tónleikar á laugardag. Sem gengu mjög vel. Jei.
Þó hef ég lært sitthvað síðustu daga.
- Okkar ástkæra Dorrit á ekki heima í Indlandi og því er það henni ekki eðlislægt að borða hrísgrjón í morgunmat.
- Litli-Dvergur er ekki gáfuleg ofurhetja þegar vatnið er of heitt
- Börn geta verið mjög mjög mjööög orkurík og sooooooga alla orku frá manni á mjög skömmum tíma.
- Þau þroskast og stækka mjög fljótt. Of fljótt.
- Stundum verður maður bara að kunna jólalögin, hvort sem manni líkar betur eða verr
- Svefn er nauðsynlegur, þó svo að maður hafi ekki tíma
- Viltu athygli? Fáðu þér marblett
oooog húllerassihía húllerassihí gúgú gúgú húllerassihía hú
þriðjudagur, 4. desember 2007
Það var allt með ráðum gert..
...að byrja að læra mjög mjög seint í gærkvöldi.
Í dag er ég hinsvegar búin að vera nokkuð dugleg. Tókst að lesa mig og glósa í gegnum 1000 powerpoint glærur sem tók alltof alltof langan tíma...en það gekk.
Hinsvegar er ég ekki búin að læra neitt undir frönsku sem ég er víst að fara í í fyrramálið. Búin að sannfæra sjálfan mig um það að í stað lærdóms sé betra að hlusta nógu oft á Ne me quitte pas, La mer og Edith Piaf. Svo er ég búin að vera mjög frönsk í hugsun og mjög petit í öllum hreyfingum. Vona að það skili mér góðu gengi í prófinu á morgun.
Nýtt æði hefur heltekið mig, vaknaði í morgun með stórkostlega löngun í að fara að æfa samkvæmisdans. Cha-cha-cha, Tangó og hvað þetta heitir nú allt saman. Sé það samt alveg fyrir mér, öll ástföngnu pörin dansandi að gefa hvort öðru undir fótinn á meðan ég, gellan sem mætti án félaga, dansa við kennarann sem er sjötug kona með úrelta hárgreiðslu. Þannig að...
dadararaddadaaaa
Ég auglýsi hér með eftir ungum herramanni sem er til í að dansa, og ekki væri nú verra ef hann kynni eitthvað smá fyrir sér í þeim efnum. Sjálf var ég nú á dansnámskeiði þegar ég var fimm ára...
Elle: Jean...Ne me quitte pas, je t'aime!
Il: Je dois aller mon amoureux...
Elle: Je mourrai si vous allez
Il: Alors vous devez mourir, je suis désolé
Elle: Non! Non...ne me quitte pas!
Il part...
Hún: Jean...Ekki fara frá mér, ég elska þig!
Hann: Ég verð að fara mín heittelskaða...
Hún: Ég dey ef þú ferð
Hann: Þá verðurðu að deyja, mér þykir það leitt
Hún: NEI! Nei...ekki yfirgefa mig!
Hann fer...
mánudagur, 3. desember 2007
Ne me quitte pas...
Svolítið skondið að ég hafi komist í gegnum þessa önn án þess að kaupa eina einustu skólabók. Það hefur falið í sér gríðarlegan sparnað og ánægju meðal fátæku námskvinnunnar. Tvö próf ekki á morgun heldur hinn og enn er ég ekki byrjuð að læra.
Gefur kannski til kynna áhuga minn á skólanum...
En núna er ég búin að ákveða hvað ég ætla að gera (örugglega í hundraðasta skipti...). Tók góðan tíma í það að skoða skóla úti í heimi í gær og er búin að prenta út fjöldann allan af umsóknum (eða reyndar enga, fattaði nefnilega að ég á ekki prentara...en þetta hljómar rosa vel; prenta út fjöldann allan af umsóknum, svo ég leyfi því að standa) og orðin mega spennt.
Ætli ég byrji ekki í skólanum á næstu önn og sjái svo bara til hvað gerist...
Annars væri nú alveg ágætt og vel viðunandi ef einhver myndi sjá sóma sinn í því að rita nafn sitt hér að neðan og tilkynna um komu sína á þetta annars líka ágæta vefsvæði...
Gefur kannski til kynna áhuga minn á skólanum...
En núna er ég búin að ákveða hvað ég ætla að gera (örugglega í hundraðasta skipti...). Tók góðan tíma í það að skoða skóla úti í heimi í gær og er búin að prenta út fjöldann allan af umsóknum (eða reyndar enga, fattaði nefnilega að ég á ekki prentara...en þetta hljómar rosa vel; prenta út fjöldann allan af umsóknum, svo ég leyfi því að standa) og orðin mega spennt.
Ætli ég byrji ekki í skólanum á næstu önn og sjái svo bara til hvað gerist...
Annars væri nú alveg ágætt og vel viðunandi ef einhver myndi sjá sóma sinn í því að rita nafn sitt hér að neðan og tilkynna um komu sína á þetta annars líka ágæta vefsvæði...
sunnudagur, 2. desember 2007
Hann var svona eins og Guðmundur...
Barn í Blómaval: Hæ..ert þú Rut?
Grýla í Blómaval: Nei ég er ekki Rut. Ég er Grýla.
Hey já hæ þú vó gaman að sjá þig hey gleðileg jól! Fólk er alltof alltof ALLTOF hresst og jólalegt þessa dagana. Fór á laugarveginn í gær og hvert sem ég leit var fólk að knúsa og kjassa vini og vandamenn og óska þeim gleðilegra jóla. HA? Bíddu...var ekki 1. desember?
Ég ætla að taka uppá því að óska fólki til hamingju með afmælið mánuði áður en það á afmæli.
Í fyrradag voru allir ,,næstum í jólastuði" og hafa lýst því yfir síðan í júlí.
Bylgjan, næstum í jólaskapi!
En svo í gær BÚMMM jólasprengjan sprakk yfir bæinn og umkomulausir þorpsbúarnir gerðu heiðarlega tilraun til þess að flýja. Því miður voru öll gistihúsin full og því þurftu þau að flýja í fjósið...en þar lenti sprengjan einmitt.
Bylgjan með þér í jólastuði! Hóhóhó og gleðileg jól!
Nei..ég er ekki í jólastuði og ég hef engan áhuga á því að hlusta á jólalög í 24 daga til að koma mér í ,,jólagírinn". Móðir mín kom til mín í gær, með bros á vör og hendur fyrir aftan bak. ,,Hvað?" spurði ég í sakleysi mínu enda ekki vön að sjá móður mína með hendur fyrir aftan bak. ,,Ég keypti handa þér jóladagatal!" sagði hún sigrihrósandi og rétti fram Tanna og Túpu jóladagatal. Vá! Frábært! Æðislegt! Hóhóhó og gleðileg jól!
Ég ætla ekki að setja upp jólaseríu og ég ætla ekki að setja upp jólatré. Ég er á móti jólatrjám. Hundruðir trjáa eru myrt í desember svo að sæta litla fólkið geti skoppað í kringum það í viku og brennt það svo eða hent því út á götu. Mmm finnurðu jólailminn af jólatrénu elsku litla jólabarn, sagði jólasveinninn og kveikti í jólalega jólatrénu.
Í stað þess ætla ég að hafa diskóþema í minni íbúð yfir jólin. Allir elska diskó, meira að segja strumparnir, og við því er ekkert hægt að segja. Diskókúlan verður hengd fyrir ofan loðið dansgólfið þar sem sveittar diskódívur og diskódúddar munu hrissta stuttbuxnabossana og þeysast um á skræpóttum hjólaskautum.
Þannig að þið jólafólk getið tekið ykkar jólaseríur, jólatré, jólalög, jólakökur og jólajólajól með ykkur og sleppt því að troða því framan í mig. En hinsvegar er í góðu lagi að skilja jólahjólið eftir, það gætir reynst okkur diskófriskó fólkinu vel á komandi diskóhátíð.
Takk fyrir mig og gleðileg jól.
Grýla í Blómaval: Nei ég er ekki Rut. Ég er Grýla.
Hey já hæ þú vó gaman að sjá þig hey gleðileg jól! Fólk er alltof alltof ALLTOF hresst og jólalegt þessa dagana. Fór á laugarveginn í gær og hvert sem ég leit var fólk að knúsa og kjassa vini og vandamenn og óska þeim gleðilegra jóla. HA? Bíddu...var ekki 1. desember?
Ég ætla að taka uppá því að óska fólki til hamingju með afmælið mánuði áður en það á afmæli.
Í fyrradag voru allir ,,næstum í jólastuði" og hafa lýst því yfir síðan í júlí.
Bylgjan, næstum í jólaskapi!
En svo í gær BÚMMM jólasprengjan sprakk yfir bæinn og umkomulausir þorpsbúarnir gerðu heiðarlega tilraun til þess að flýja. Því miður voru öll gistihúsin full og því þurftu þau að flýja í fjósið...en þar lenti sprengjan einmitt.
Bylgjan með þér í jólastuði! Hóhóhó og gleðileg jól!
Nei..ég er ekki í jólastuði og ég hef engan áhuga á því að hlusta á jólalög í 24 daga til að koma mér í ,,jólagírinn". Móðir mín kom til mín í gær, með bros á vör og hendur fyrir aftan bak. ,,Hvað?" spurði ég í sakleysi mínu enda ekki vön að sjá móður mína með hendur fyrir aftan bak. ,,Ég keypti handa þér jóladagatal!" sagði hún sigrihrósandi og rétti fram Tanna og Túpu jóladagatal. Vá! Frábært! Æðislegt! Hóhóhó og gleðileg jól!
Ég ætla ekki að setja upp jólaseríu og ég ætla ekki að setja upp jólatré. Ég er á móti jólatrjám. Hundruðir trjáa eru myrt í desember svo að sæta litla fólkið geti skoppað í kringum það í viku og brennt það svo eða hent því út á götu. Mmm finnurðu jólailminn af jólatrénu elsku litla jólabarn, sagði jólasveinninn og kveikti í jólalega jólatrénu.
Í stað þess ætla ég að hafa diskóþema í minni íbúð yfir jólin. Allir elska diskó, meira að segja strumparnir, og við því er ekkert hægt að segja. Diskókúlan verður hengd fyrir ofan loðið dansgólfið þar sem sveittar diskódívur og diskódúddar munu hrissta stuttbuxnabossana og þeysast um á skræpóttum hjólaskautum.
Þannig að þið jólafólk getið tekið ykkar jólaseríur, jólatré, jólalög, jólakökur og jólajólajól með ykkur og sleppt því að troða því framan í mig. En hinsvegar er í góðu lagi að skilja jólahjólið eftir, það gætir reynst okkur diskófriskó fólkinu vel á komandi diskóhátíð.
Takk fyrir mig og gleðileg jól.
miðvikudagur, 28. nóvember 2007
Halelúja!
Ég held, vona og þrái að núna sé ég að brenna stuttmyndina mína á disk. Veit ekki alveg hvað tölvan er að "processing" núna eins og hún orða það en ef ég er einstaklega heppin þá er hún að gera rétt.
Var að taka það saman hvað það tók marga tíma að gera þessa 12 mínútna löngu stuttmynd. Við erum að tala um það að ég fékk hugmyndina að því að gera þetta þarsíðustu helgi og því afskaplega lítill tími og nánast enginn peningur. En svona er þetta...fékk fólk til að leika og þó svo að ég hafi skrópað í fullt af tímum sökum svefnleysis, orðið fárveik og fengið nokkur taugaáföll þá var þetta svo sannarlega þess virði. Það tók s.s. um 30 klukkustundir að taka myndina upp (innifalið í því eru ferðir á milli tökustaða, undirbúningur fyrir tökur og grín og glens inn á milli) og síðan tók eftirvinnslan, sem ég sá einfarið um, aðrar 30 klukkustundir. Við erum að tala um 60 klukkustunda vinnu fyrir 12 mínútna mynd!!! Sjitt...ef ég hefði vitað þetta í upphafi hefði ég kannski hugsað mig tvisvar um, svona með tilliti til þess að prófin eru að skella á, æfingabúðir síðustu helgi, tvær vinnur og skóli sem þarf að sinna.
En þetta var stuð og þó svo að ég sé ótrúlega heilalaus og vart talandi núna þegar klukkan er að ganga þrjú um nótt, búin að vera að taka upp og klippa og vesenast síðan tvö í dag. Og það var eins í gær...vesen frá tvö til tvö. Dásamlegt.
Var að taka það saman hvað það tók marga tíma að gera þessa 12 mínútna löngu stuttmynd. Við erum að tala um það að ég fékk hugmyndina að því að gera þetta þarsíðustu helgi og því afskaplega lítill tími og nánast enginn peningur. En svona er þetta...fékk fólk til að leika og þó svo að ég hafi skrópað í fullt af tímum sökum svefnleysis, orðið fárveik og fengið nokkur taugaáföll þá var þetta svo sannarlega þess virði. Það tók s.s. um 30 klukkustundir að taka myndina upp (innifalið í því eru ferðir á milli tökustaða, undirbúningur fyrir tökur og grín og glens inn á milli) og síðan tók eftirvinnslan, sem ég sá einfarið um, aðrar 30 klukkustundir. Við erum að tala um 60 klukkustunda vinnu fyrir 12 mínútna mynd!!! Sjitt...ef ég hefði vitað þetta í upphafi hefði ég kannski hugsað mig tvisvar um, svona með tilliti til þess að prófin eru að skella á, æfingabúðir síðustu helgi, tvær vinnur og skóli sem þarf að sinna.
En þetta var stuð og þó svo að ég sé ótrúlega heilalaus og vart talandi núna þegar klukkan er að ganga þrjú um nótt, búin að vera að taka upp og klippa og vesenast síðan tvö í dag. Og það var eins í gær...vesen frá tvö til tvö. Dásamlegt.
sunnudagur, 25. nóvember 2007
Og þá kom rigning og Kalli litli datt...
Byrjuð að klippa stuttmyndina mína
þetta gengur...þetta gengur...
rómantískt?
föstudagur, 23. nóvember 2007
Tölum aðeins áfram um fasismann...
...eða sleppum því bara og leyfðu okkur að hlaupa frjáls um heima og geima!
Ég er að gefast upp á skólanum. Skólaleiðinn hefur herjað á mig að nýju og ég er ráðalaus.
Var búin að ákveða að taka mér pásu á næstu önn og gera eitthvað skemmtilegt við líf mitt, svo hætti ég við það og ætlaði að drífa mig að klára skólann...og nú er ég ráðalaus.
Ég hugsa meira með vinstra heilahvelinu en því hægra. Komst að þessu í gær eftir langar umræður um heilahvel og heilavirkni við móður mína. Þeir sem hugsa meira með hægra heilahvelinu eru mjög góðir í allir rökhugsun, góðir í öllu því sem leiðir að einni lausn, eins og t.d. stærðfræði. Þeir sem hugsa með vinstra heilahvelinu eiga erfiðara með rökhugsun og eru þar af leiðandi lélegri í stærðfræði, hugsa meira út fyrir rammann, eru listrænni og meira skapandi og eiga það til að gera hluti sem þeir sem hugsa meira með hægra heilahvelinu myndu ekki láta sér detta í hug.
Fórnarlamb dagsins er Guðrún Sóley. Ef það er eitthvað sem ég þoli ekki þá er það stærðfræði. Ég skil ekki stærðfræði og hún ekki mig. Okkar leiðir munu aldrei, og þá segi ég aldrei, liggja saman. Ég hugsa ekki mjög rökrétt og á t.d. afskaplega erfitt með að meðtaka þau skilaboð frá föður mínum (hægra heilahvel ríkjandi) að bíllinn minn muni bræða úr sér einn daginn þar sem u.þ.b. fimm göt eru á púströrinu, hljóðkúturinn (sem datt undan fyrir tæpum tveimur mánuðum) er enn í skottinu, tímareimin að renna sitt skeið og rafgeymirinn ónýtur. Móðir mín hinsvegar (vinstra heilahvel) segir að ég eigi að ráða þessu, ef ég vilji taka strætó það sem eftir er þá sé það mín ákvörðun. Ég (vinstra heilahvel) tel að með góðum hugsunum, straumum, ást og umhyggju getum við, ég og bíllinn, sigrast á vandanum án allra viðgerða og peningaplotts frá fátækum námsmanni og listaspíru. Það hefur virkað hingað til þrátt fyrir að hann hafi tekið sér frí víðsvegar um bæinn á ólíklegustu augnablikum, sem hefur uppskorið einskæra kátínu hjá föður (hægra heilahvel) og móður (vinstra heilahvel) fórnarlambsins (vinstra heilahvel).
Allur minn tími fer í að skapa og þannig hefur það alltaf verið. Sköpun ofan í sköpun og brátt mun hún leiða eitthvað stórkostlegt af sér, sem hún hefur reyndar fyrir löngu gert. En svona er þetta...rökhugsunin ekki að gera sig hjá mér en það er allt í lagi, ég þarf ekkert á henni að halda og ef ég þyrfti einhverntíma lífsnauðsynlega á henni að halda þá getur faðir minn séð um hana fyrir mig.
þriðjudagur, 20. nóvember 2007
Hún
Ó hve allt er dásamlegt allt í einu.
Tökurnar á stuttmyndinni minni, Hún, hafa gengið ótrúlega vel. Var að taka upp í allan dag, fyrst úti á Keili og í Keflavík og svo hérna í bænum. Komst að því að síróp og tveir staukar af matarlit er ekkert sérstaklega góð hugmynd þegar nýir bílar eru annars vegar. En hinsvegar er tómatsósa, tómatpúrra, neskaffi og akrýlmálning hið besta mál. Svakalegur kuldi, kvef, Keflvíkingar, peningaleysi, rifin föt, subb og gerviblóð úti um allt hafa einkennt tökur dagsins.
Býst við því að klára tökur á morgun eða hinn, sem er dásamlegt.
Tökurnar á stuttmyndinni minni, Hún, hafa gengið ótrúlega vel. Var að taka upp í allan dag, fyrst úti á Keili og í Keflavík og svo hérna í bænum. Komst að því að síróp og tveir staukar af matarlit er ekkert sérstaklega góð hugmynd þegar nýir bílar eru annars vegar. En hinsvegar er tómatsósa, tómatpúrra, neskaffi og akrýlmálning hið besta mál. Svakalegur kuldi, kvef, Keflvíkingar, peningaleysi, rifin föt, subb og gerviblóð úti um allt hafa einkennt tökur dagsins.
Býst við því að klára tökur á morgun eða hinn, sem er dásamlegt.
mánudagur, 19. nóvember 2007
föstudagur, 16. nóvember 2007
fimmtudagur, 15. nóvember 2007
Næstum fundinn...
Eftir gríðarlega gagnasöfnun hef ég fundið eina mynd af ástmanni mínum á leikskólanum. Að vísu er hann falinn á bak við mig, enda var ég ávallt sú sem var fremst á öllum myndum.
Harðstjórinn með síða hárið...
Um leið og ég finn skanna einhversstaðar þá mun ég setja upp aðra auglýsingu, og nú með mynd.
Og svona til að leiðrétta allan misskilning sem átti sér stað með óð minn til hans hér að neðan, þá er þetta allt saman satt. Ég er bara svo ótrúlega góð í að ríma enda hef ég tíma til að híma og tala í síma og þarf því við ekkert að glíma. Vá töff.
En að öðru...
Brátt mun ég bresta út í dans og söng á götum bæjarins með lúðrasveit og gógódansara mér við hlið. Fólk mun bresta út í söng og dans hvar sem ég lít og allir verða ótrúlega samtaka og flottir. Atriðið mun svo enda á því að mér verður fleygt upp í loftið af seiðandi salsadönsurum sem grípa mig svo aftur nokkrum andartökum, yfirliðum og "óguðminngóður" síðar og mun ég falla ljúft í faðm þeirra...í spígati. Já, kæru landsmenn, brátt mun draumur okkar allra rætast.
Ég var alveg að missa mig úr hamingju áðan þegar ég sá hversu teygjanleg ég er orðin...allt þar til ég sá þetta myndband á youtube og áttað mig á því að fimleikaþrælar heimsins myndu hlægja að mér.
En bráðum koma blessuð jólin og spígatið með. Ef einhver ykkar ætlar að gerast svo góður að gefa mér jólagjöf þá langar mig mest í lítinn fimleikaþræl sem getur tyllt sér á bakið á mér, slitið á mér allar festingar og liðbönd og komið mér í spígat bara bing bara búmm!
Harðstjórinn með síða hárið...
Um leið og ég finn skanna einhversstaðar þá mun ég setja upp aðra auglýsingu, og nú með mynd.
Og svona til að leiðrétta allan misskilning sem átti sér stað með óð minn til hans hér að neðan, þá er þetta allt saman satt. Ég er bara svo ótrúlega góð í að ríma enda hef ég tíma til að híma og tala í síma og þarf því við ekkert að glíma. Vá töff.
En að öðru...
Brátt mun ég bresta út í dans og söng á götum bæjarins með lúðrasveit og gógódansara mér við hlið. Fólk mun bresta út í söng og dans hvar sem ég lít og allir verða ótrúlega samtaka og flottir. Atriðið mun svo enda á því að mér verður fleygt upp í loftið af seiðandi salsadönsurum sem grípa mig svo aftur nokkrum andartökum, yfirliðum og "óguðminngóður" síðar og mun ég falla ljúft í faðm þeirra...í spígati. Já, kæru landsmenn, brátt mun draumur okkar allra rætast.
Ég var alveg að missa mig úr hamingju áðan þegar ég sá hversu teygjanleg ég er orðin...allt þar til ég sá þetta myndband á youtube og áttað mig á því að fimleikaþrælar heimsins myndu hlægja að mér.
En bráðum koma blessuð jólin og spígatið með. Ef einhver ykkar ætlar að gerast svo góður að gefa mér jólagjöf þá langar mig mest í lítinn fimleikaþræl sem getur tyllt sér á bakið á mér, slitið á mér allar festingar og liðbönd og komið mér í spígat bara bing bara búmm!
miðvikudagur, 14. nóvember 2007
Einkamál
Ég auglýsi hér með eftir ungum pilt
sem á leikskóla mínum ég undi.
Við vorum pínulítil og rosa stillt
og kynntumst að ég held í sundi
Hvað hann heitir, enginn veit
en samband okkar varði þó lengi.
Svo ósköp rjóð og undirleit
dáðist ég að þessum unga drengi.
Ég allt það gerði, er bað hann um
og hann hvað sem er fyrir mig
ég mætti í skólann á sundbolnum
og fyrir mig hann pissaði á sig
Ó hið ljúfa líf sem við lifðum þá
á sitthvorri deild á sama kjarna
við kysstumst bless í gegnum gluggaskjá
og farið er ennþá þarna
Svo hvar er hann, sá ungi sveinn
sem á Fögrubrekku dvaldi
ertu kannski ekki einn
skilnaður á undanhaldi?
sem á leikskóla mínum ég undi.
Við vorum pínulítil og rosa stillt
og kynntumst að ég held í sundi
Hvað hann heitir, enginn veit
en samband okkar varði þó lengi.
Svo ósköp rjóð og undirleit
dáðist ég að þessum unga drengi.
Ég allt það gerði, er bað hann um
og hann hvað sem er fyrir mig
ég mætti í skólann á sundbolnum
og fyrir mig hann pissaði á sig
Ó hið ljúfa líf sem við lifðum þá
á sitthvorri deild á sama kjarna
við kysstumst bless í gegnum gluggaskjá
og farið er ennþá þarna
Svo hvar er hann, sá ungi sveinn
sem á Fögrubrekku dvaldi
ertu kannski ekki einn
skilnaður á undanhaldi?
þriðjudagur, 13. nóvember 2007
Nei ekkert vera að spila meira...
sögðu börnin á leikskólanum þegar kynnti fyrir þeim fiðluna mína í tónlistartíma í dag. Dásamlegt hvað þau eru hreinskilin.
Ég var að gera mér grein fyrir því í dag að ég hef lifað í blekkingu síðustu vikur. Ég hélt að ég þráði ekkert meira en að komast í splitt. Var búin að þróa með mér hinar ýmsustu leiðir til að teygja mig og toga en komst að því í leikfimi í dag að líf mitt hingað til hefur verið ein stór blekking. Ég hef alla tíð talið mér trú um það að splitt væri það þegar maður teygir lappirnar út til hliðanna en snýr beint fram, og að spígat væri það þegar maður teygði lappirnar fram og aftur og snéri að annarri löppinni. Fórnaralamb blekkingarinnar er nú upplýst og nú veit ég að ég hafði rangt fyrir mér. Splitt er fram og aftur og spígat sundur. Djöfullinn sjálfur.
En sem sagt...mig langar að komast í spígat.
Plötuútgáfan hefur frestast alltof lengi. Við erum að tala um þrjá mánuði. Þrír kvalarfullir mánuðir sem hafa haft í för með sér óendanlega röð aðdáenda, æpandi smábörn, óþolinmóða táninga og skelkuð gamalmenni. Ryk fallið á hljóðfærasafnið, upptökugræjurnar orðnar gamaldags og tíu litlir negrastrákar orðnir sjö.
Ég var að gera mér grein fyrir því í dag að ég hef lifað í blekkingu síðustu vikur. Ég hélt að ég þráði ekkert meira en að komast í splitt. Var búin að þróa með mér hinar ýmsustu leiðir til að teygja mig og toga en komst að því í leikfimi í dag að líf mitt hingað til hefur verið ein stór blekking. Ég hef alla tíð talið mér trú um það að splitt væri það þegar maður teygir lappirnar út til hliðanna en snýr beint fram, og að spígat væri það þegar maður teygði lappirnar fram og aftur og snéri að annarri löppinni. Fórnaralamb blekkingarinnar er nú upplýst og nú veit ég að ég hafði rangt fyrir mér. Splitt er fram og aftur og spígat sundur. Djöfullinn sjálfur.
En sem sagt...mig langar að komast í spígat.
Plötuútgáfan hefur frestast alltof lengi. Við erum að tala um þrjá mánuði. Þrír kvalarfullir mánuðir sem hafa haft í för með sér óendanlega röð aðdáenda, æpandi smábörn, óþolinmóða táninga og skelkuð gamalmenni. Ryk fallið á hljóðfærasafnið, upptökugræjurnar orðnar gamaldags og tíu litlir negrastrákar orðnir sjö.
mánudagur, 12. nóvember 2007
Fjallganga...
Hverjum datt í hug að segja að það væri ekkert mál að ganga á Helgarfell!?!
Ég lagði af stað í gærdag, grunlaus um hvað biði mín, hauslaus og hlægileg á litla ruminum mínum að fjallinu. Byrjaði ekki betur en svo að ég týndist í Heiðmörk. Þegar við komum loks að fjalllinu kom í ljós að þar er líka á, og 28 km gönguleið AÐ FJALLINU.
Óguðminngóður og við sem héldum að þetta tæki innan við hálftíma...
Rigning og rok og allt í volæði, Diljá á strigaskóm en áin krafðist vaðs og meira vesens. Göngugarpar með allar nýjustu græjurnar hópuðust í bíla sína, nú komnir niður af fjallinu. Klukkan var að ganga fimm og farið að myrkva. Við snerumst í hringi á bílastæðinu og smelltum nokkrum myndum af herlegheitunum þar sem ætlunin með fjallgöngunni var ekki skemmtun, heldur uppbætur fyrir alltof mikið skróp í skólaleikfimi.
Þegar ég kom heim, blaut og hrakin eftir heljarinnar fjallgöngu, hlógu foreldrar mínir að mér. Hvernig heldurðu að ÞÚ getir gengið á Helgarfell SVONA??Já..það var rétt...ég var á hettupeysu og leggings í fáránlega stórum gönguskóm. Það tekur allan daginn að ganga á fjallið, svona 5 tíma, hvað varstu að spá!?!
Ég veit ekki hvað ég var að spá. En ég er komin heim. Og á lífi. Það er gott.
föstudagur, 9. nóvember 2007
fimmtudagur, 8. nóvember 2007
Fólskuleg árás á gervihnattaöld
Þetta byrjaði allt sem lélegt túristagrín
Stingandi augnarráð hans fékk saklausa túristann til að hlægja
En þegar hlátrasköllin ómuðu um stræti Barcelona hófst Eddie athlögu
Og framdi verknaðinn....fólk æpti yfir sig, börnin grétu og gamlingjar féllu í yfirlið
Hann hafði gert það...honum hafði tekist það...hann...klippti á henni hárið
mánudagur, 5. nóvember 2007
Diskó-Sóley
Mig langar svo að komast í splitt! Ég er búin að teygja mig og toga, láta setjast á bakið á mér og ögra þyngdaraflinu en ekkert gengur. Vinstri fóturinn stendur sig mun verr. Hann þvertekur fyrir það að aðstoða mig við þessa nýju áráttu mína.
Ef það er einhver að leita að nýrri Sollu stirðu, eða kannski Sóley stirðu þá er ég til. Er alveg til í að bera bleika hárkollu og dáðst að skoppandi Scheving. Eins var ég að muna eftir barnabók og barnamynd sem voru í miklu uppáhaldi hjá mér þegar ég var lítil. Lata stelpan hét þetta og fjallaði um lata stelpu sem nennti ekki að taka til heima hjá sér og þrífa sig. Húsgögnin hennar og allt dótið gáfust upp á henni og gengu út. Undir þessu öllu saman dundi tregablandin klassísk tónlist sem minnti mig alltaf á ballett. Þegar ég lít í kringum mig þá get ég ekki annað en samsvarað mig henni. Að vísu á ég engan kúst sem lifnar við og gengur út og efast um að sængin mín komist út um svefnherbergisdyrnar fyrir drasli.
En ég á diskókúlu. Splunkunýja diskókúlu með mótor sem ég keypti í hinni margumtöluðu Toys 'R' Us. Guð minn góður ef það er ekki mesta vitleysa í heimi þá veit ég ekki hvað. Hef aldrei upplifað annað eins. Við vorum án gríns í 40 mínútur að komast að versluninni! Að maður skuli láta hafa sig í þetta...og fyrir nákvæmlega ekki neitt. Pínumeira dót, það er allt og sumt. Meira ruglið.
Það eina sem mig vantar núna er handlanginn herramaður til að setja hana upp, ekki skemmdi fyrir ef hann væri dansandi diskósjarmör með afró. Og ef hann gæti sest á bakið á mér og þrýst mér niður í splitt. Vá, en rómantískt!
Var þess heiðurs aðnjótandi að vera fyrsta utanaðkomandi pössunarpía Jóels Mána (sem varð einmitt eins árs síðastliðinn miðvikudag). Fékk fullt af barnamauki í hárið, kinnakrem á varirnar og eitt gott atsjú fyrir svefninn. Dásamlegt að eiga við góð börn, jafn dásamlegt og það er ömurlegt að eiga við erfið börn.
Ef það er einhver að leita að nýrri Sollu stirðu, eða kannski Sóley stirðu þá er ég til. Er alveg til í að bera bleika hárkollu og dáðst að skoppandi Scheving. Eins var ég að muna eftir barnabók og barnamynd sem voru í miklu uppáhaldi hjá mér þegar ég var lítil. Lata stelpan hét þetta og fjallaði um lata stelpu sem nennti ekki að taka til heima hjá sér og þrífa sig. Húsgögnin hennar og allt dótið gáfust upp á henni og gengu út. Undir þessu öllu saman dundi tregablandin klassísk tónlist sem minnti mig alltaf á ballett. Þegar ég lít í kringum mig þá get ég ekki annað en samsvarað mig henni. Að vísu á ég engan kúst sem lifnar við og gengur út og efast um að sængin mín komist út um svefnherbergisdyrnar fyrir drasli.
En ég á diskókúlu. Splunkunýja diskókúlu með mótor sem ég keypti í hinni margumtöluðu Toys 'R' Us. Guð minn góður ef það er ekki mesta vitleysa í heimi þá veit ég ekki hvað. Hef aldrei upplifað annað eins. Við vorum án gríns í 40 mínútur að komast að versluninni! Að maður skuli láta hafa sig í þetta...og fyrir nákvæmlega ekki neitt. Pínumeira dót, það er allt og sumt. Meira ruglið.
Það eina sem mig vantar núna er handlanginn herramaður til að setja hana upp, ekki skemmdi fyrir ef hann væri dansandi diskósjarmör með afró. Og ef hann gæti sest á bakið á mér og þrýst mér niður í splitt. Vá, en rómantískt!
Var þess heiðurs aðnjótandi að vera fyrsta utanaðkomandi pössunarpía Jóels Mána (sem varð einmitt eins árs síðastliðinn miðvikudag). Fékk fullt af barnamauki í hárið, kinnakrem á varirnar og eitt gott atsjú fyrir svefninn. Dásamlegt að eiga við góð börn, jafn dásamlegt og það er ömurlegt að eiga við erfið börn.
föstudagur, 2. nóvember 2007
Já svona hundrað og sjötíu
1: Viltu hjálpa mér? sagði hún og klóraði sér í rassinum
2: Nei ég er upptekin, sagði hún og hljóp á vegg
1: Allt í lagi þá, sagði hún og blikkaði hana
2: Já..., sagði hún og blikkaði hana
ég elska leikhússport
fimmtudagur, 1. nóvember 2007
Mér þykir það leitt...
Ég þoli ekki þegar fólk ...
Mér þykir það leitt en þú varst því miður ekki valin
Mér þykir það leitt en þú stóðst því miður ekki settar kröfur
Mér þykir það leitt en við eigum þetta ekki til í þinni stærð
Mér þykir það leitt en ég finn ekki það sem þú leitar að
Mér þykir það leitt en þetta bara var að klárast
YKKUR ÞYKIR ÞAÐ EKKERT LEITT! Ykkur er alveg nákvæmlega sama og þessi gamli frasi sem virðist vera gjörsamlega óstöðvandi er bara einhver undankomuleið.
isspiss ég er hætt að hlusta á þetta rugl í ykkur og næst þegar einhver segir að honum þyki það leitt þá ætla ég að taka hann/hana afsíðis og halda smá einræðu yfir honum/henni.
og nú get ég glaðst því í dag á ég pening!!!! Vúhúúú
Mér þykir það leitt en þú varst því miður ekki valin
Mér þykir það leitt en þú stóðst því miður ekki settar kröfur
Mér þykir það leitt en við eigum þetta ekki til í þinni stærð
Mér þykir það leitt en ég finn ekki það sem þú leitar að
Mér þykir það leitt en þetta bara var að klárast
YKKUR ÞYKIR ÞAÐ EKKERT LEITT! Ykkur er alveg nákvæmlega sama og þessi gamli frasi sem virðist vera gjörsamlega óstöðvandi er bara einhver undankomuleið.
isspiss ég er hætt að hlusta á þetta rugl í ykkur og næst þegar einhver segir að honum þyki það leitt þá ætla ég að taka hann/hana afsíðis og halda smá einræðu yfir honum/henni.
og nú get ég glaðst því í dag á ég pening!!!! Vúhúúú
sunnudagur, 28. október 2007
Hún hevur nakað týdnigarmikið at siga.
Vaknaði eldhress í bítið, grunlaus um hvað biði mín. Ískaldar stofuflísarnar tóku á móti mér og frystu á mér iljarnar. Tannkremið búið. Klósettpappírinn búinn. Öll fyrifram ákveðin plön um losun og hreinlæti duttu upp fyrir vegna þessa. Klæddi mig og hélt af stað út í óvissuna. Bíllinn minn var gaddfreðinn og það tók mig svona korter að brjóta mér leið inn í hann. Við tók rúðusköfun með flotta ÓB kubbnum mínum sem einhver var svo góður að gefa mér þar vegna rúðusköfuleysis míns. Hann virkar nákvæmlega ekki neitt, gæti eins skafið með rúgbrauði. Keyrði af stað og vonaðist til að öll börn og gamalmenni í hverfinu væru enn sofandi eða að minnsta kosti afskaplega langt frá götunum. Eftir nokkrar ómægad uppgötvanir um svakalega hálku og rennirí þá komst ég loks að tónlistarskólanum. Um leið og ég hafði drepið á bílnum hringdi síminn. Tilkynning um það að fleiri bílar væru gaddfreðnir og að æfingunni yrði frestað um hálftíma. Ég hélt fúl heim á leið. Þegar þangað var komið fékk ég annað símtal. Æfingin sem átti að vera núna eftir korter verður alls ekki. Jei.
Ég er sem sagt búin að vera vakandi síðan klukkan hálf níu til einskis. Að vísu hef ég afrekað alveg stórkostlega hluti í þessum grindargaddi úti við en sú tilhugsun kætir mig voðalega lítið núna.
Komst að því í gær þegar ég ætlaði að kaupa mér kók að ég á nákvæmlega 25 krónur. 25 krónur til að lifa af fram á hvað, miðvikudag? Og ekki má gleyma því að það er ekki til neitt kók, enginn klósettpappír, ekkert tannkrem og bensínið af afar skornum skammti.
Ég verð víst bara að flytja til fjalla og læra að lifa á fjallagrösum og stunda andlega íhugun til að koma í veg fyrir að ég tapi vitinu innan um kjánalegar kindur og kýr.
Í stað þess að væla í foreldrum mínum og vinum um lán á pening þar til um mánaðarmótin hef ég ákveð að gefa skít í þetta. Ég dey ekkert þó ég tannbursti mig heima hjá mömmu og pabba, geri þarfir mínar annars staðar en heima hjá mér og drekki frítt vatn í stað kóks í þrjá daga. Iss piss ég get það alveg.
Las þessa klausu einhversstaðar: Ef þú átt mat í ísskápnum, föt í skápunum, þak yfir höfuðið og stað til að sofa á - þá ert þú ríkari en 75% af heiminum.
Sko! Ég er rík! Að vísu á ég engan mat í ísskápnum fyrir utan ársgamlan smurost og loðinn appelsínudjús en það er allt í lagi. Ég ét þá bara það sem úti frýs- sko frostið er meira að segja jákvætt! Á að vísu engin föt í skápunum heldur- þau eru á víð og dreif um allt svefnherbergið. En þak hef ég og mátulega stórt rúm, föt á gólfunum og fullt af frosti til að borða. Namm namm namm hvernig ætli jólin verði?
Ég er sem sagt búin að vera vakandi síðan klukkan hálf níu til einskis. Að vísu hef ég afrekað alveg stórkostlega hluti í þessum grindargaddi úti við en sú tilhugsun kætir mig voðalega lítið núna.
Komst að því í gær þegar ég ætlaði að kaupa mér kók að ég á nákvæmlega 25 krónur. 25 krónur til að lifa af fram á hvað, miðvikudag? Og ekki má gleyma því að það er ekki til neitt kók, enginn klósettpappír, ekkert tannkrem og bensínið af afar skornum skammti.
Ég verð víst bara að flytja til fjalla og læra að lifa á fjallagrösum og stunda andlega íhugun til að koma í veg fyrir að ég tapi vitinu innan um kjánalegar kindur og kýr.
Í stað þess að væla í foreldrum mínum og vinum um lán á pening þar til um mánaðarmótin hef ég ákveð að gefa skít í þetta. Ég dey ekkert þó ég tannbursti mig heima hjá mömmu og pabba, geri þarfir mínar annars staðar en heima hjá mér og drekki frítt vatn í stað kóks í þrjá daga. Iss piss ég get það alveg.
Las þessa klausu einhversstaðar: Ef þú átt mat í ísskápnum, föt í skápunum, þak yfir höfuðið og stað til að sofa á - þá ert þú ríkari en 75% af heiminum.
Sko! Ég er rík! Að vísu á ég engan mat í ísskápnum fyrir utan ársgamlan smurost og loðinn appelsínudjús en það er allt í lagi. Ég ét þá bara það sem úti frýs- sko frostið er meira að segja jákvætt! Á að vísu engin föt í skápunum heldur- þau eru á víð og dreif um allt svefnherbergið. En þak hef ég og mátulega stórt rúm, föt á gólfunum og fullt af frosti til að borða. Namm namm namm hvernig ætli jólin verði?
föstudagur, 26. október 2007
Fíllinn hann faðir minn.
Ég kýs að taka þessu ofurlitla nei-i sem hvatningu um áframhaldandi skrif. ,,NEI EKKI HÆTTA!"
Tatararadadaaa ég hef nú lokið við skrif á félagsfræðiritgerðinni sem hefur verið að plaga mig síðustu vikur. Loksins er ég frjáls undan viðjum þessara skrifa og þarf ekki að hafa áhyggjur af neinu þar til á mánudag. Fyrsta helgin mín í langan tíma sem ég þarf ekki að vorkenna sjálfri mér yfir einhverskonar skrifum.
Mig dreymdi alveg stórmerkilegan draum í nótt. Hákarlar í garðinum mínum og spjall við fíl sem tilkynnti mér það eftir dálitlar rökræður að fílar væru ekkert hættuleg dýr. Hann reif upp spýtu í pallinum mínum og afhenti mér alla eyrnalokkana sem ég hef verið að týna upp á síðkastið (á núna bara einn úr hverju setti). Fíllinn var í fötum og mér leið eins og hann væri faðir minn. Svo var eitthvað svakalegt mál með alla þessa hákarla í sjónum sem var staðsettur í garðinum.
Og svo vaknaði ég einhverntíma þarna í miðju ævintýrinu til þess að halda áfram með skrif mín um heimilisofbeldi.
Ætla að fara og leita mér að sokkabuxum því ég finn enga samstæða sokka.
Túrílú
og já Bára...ég samhryggist þér innilega með sambandsslitin. Getur þó tilkynnt sænsku píunni að örvænta ekki því á næstu önn er ég að fara í ....daddararaddadaaa SÆNSKU!!! Mitt fyrsta verk sem sænskumælandi pía verður að yrkja til hennar. Það er svo gott að vera svona alþjóðlegur, finnst þér ekki!?
Tatararadadaaa ég hef nú lokið við skrif á félagsfræðiritgerðinni sem hefur verið að plaga mig síðustu vikur. Loksins er ég frjáls undan viðjum þessara skrifa og þarf ekki að hafa áhyggjur af neinu þar til á mánudag. Fyrsta helgin mín í langan tíma sem ég þarf ekki að vorkenna sjálfri mér yfir einhverskonar skrifum.
Mig dreymdi alveg stórmerkilegan draum í nótt. Hákarlar í garðinum mínum og spjall við fíl sem tilkynnti mér það eftir dálitlar rökræður að fílar væru ekkert hættuleg dýr. Hann reif upp spýtu í pallinum mínum og afhenti mér alla eyrnalokkana sem ég hef verið að týna upp á síðkastið (á núna bara einn úr hverju setti). Fíllinn var í fötum og mér leið eins og hann væri faðir minn. Svo var eitthvað svakalegt mál með alla þessa hákarla í sjónum sem var staðsettur í garðinum.
Og svo vaknaði ég einhverntíma þarna í miðju ævintýrinu til þess að halda áfram með skrif mín um heimilisofbeldi.
Ætla að fara og leita mér að sokkabuxum því ég finn enga samstæða sokka.
Túrílú
og já Bára...ég samhryggist þér innilega með sambandsslitin. Getur þó tilkynnt sænsku píunni að örvænta ekki því á næstu önn er ég að fara í ....daddararaddadaaa SÆNSKU!!! Mitt fyrsta verk sem sænskumælandi pía verður að yrkja til hennar. Það er svo gott að vera svona alþjóðlegur, finnst þér ekki!?
miðvikudagur, 24. október 2007
Ég held að ég sé hætt
er þó ekki alveg viss...gaman að þessu svosem en þó heldur tilgangslaust babl um ekkert sem skiptir máli.
nema þið viljið koma einhverju á framfæri?
eða kannski stiðja við bakið á mér svona til tilbreytingar...
nema þið viljið koma einhverju á framfæri?
eða kannski stiðja við bakið á mér svona til tilbreytingar...
föstudagur, 19. október 2007
Hlauptu Jónas
,,En hvernig var annars ferðin, fyrir utan þetta með veskið?"
Hmm...,,þetta með veskið" setti auðvitað mjög mikinn svip á ferðina alla og ég er enn taugahrúga eftir þetta allt saman. Og líka eftir það þegar ég missti af öllum krökkunum og kennurunum í metrokerfinu í Barceolona og stóð ein eftir. Það hefði ekki verið svo skelfilegt nema hvað að ég var ekki með síma, vissi engin símanúmer, hafði ekki hugmynd um hvað lestin héti sem þau tóku eða hvert við værum að fara, vissi ekki hvað hostelið sem við gistum á héti og hafði ekki græna glóru um hvar í andskotanum ég væri stödd.
Hvar get ég nálgast kúrs í ratvísi?
En annars var ferðin frábær. Sól allan tímann og einn daginn fór hitinn upp í 33 gráður! Flatmagaði á einhverju torgi hálfnakin og velti mér uppúr dúfukúk á meðan glottandi Kínverjar smelltu af myndum. Verslaði frá mér það litla vit sem eftir var og fyrir alla peningana sem eftir voru, borðaði góðan mat, fór á karaókíbar þar sem Las chicas d'Islandes voru uppgötvaðar og hófu feril sinn á upplýstu sviði innan um eintóma spanjóla. Var sveitt og þreytt og svaf afskaplega lítið. Fór á brjálaðan neðanjarðar salsaklúbb, tjúttaði tryllt og síðan var mér hent út fyrir að taka vídjómyndir. Komst að því að eftir 17 klukkutíma ferðalag á áfangastað verða fætur manns óvenju þrútnir og bólgnir en þó ekki jafn þrútnir og eftir að hafa verið á fullu í heilan sólarhring eins og raunin varð á mánudag. Vaknaði 6 á spænskum tíma og pakkaði og gerði mig til fyrir flugið og lentum svo í endalausum vandræðum á leið út á völl. Flug til Köben og heilum degi eitt þar í innkaup, át og leit að mér...sem týndist einnig þar. Hmm... Svo var haldið aftur út á flugvöll ( og ekki má gleyma endalausum lestar- og leigubílaferðum og mun meira labbi) og þaðan var haldið til Íslands með tilheyrandi töfum vegna of mikils handfarangurs farþega ( skrifast einfarið á mig sem mætti með alltof stóra flugfreyjutösku, risastóra handtösku og aðra tösku stærri en risavöxnu flugfreyjutöskuna, allt saman í handfarangri og komst upp með það með því að þykjast vera Dani). Þar fór ég úr skónum og lét ferskt flugvélaloftið leika um sveittar tærnar. Þegar vélin var svo lent hérna heima eftir sólarhrings vöku og ferðalög gat ég ekki smellt aftur skónum...fætur mínir líktust uppblásnum blöðrum. Jammí.
Skelli inn myndum um leið og ég hef tíma og þol í það.
Hmm...,,þetta með veskið" setti auðvitað mjög mikinn svip á ferðina alla og ég er enn taugahrúga eftir þetta allt saman. Og líka eftir það þegar ég missti af öllum krökkunum og kennurunum í metrokerfinu í Barceolona og stóð ein eftir. Það hefði ekki verið svo skelfilegt nema hvað að ég var ekki með síma, vissi engin símanúmer, hafði ekki hugmynd um hvað lestin héti sem þau tóku eða hvert við værum að fara, vissi ekki hvað hostelið sem við gistum á héti og hafði ekki græna glóru um hvar í andskotanum ég væri stödd.
Hvar get ég nálgast kúrs í ratvísi?
En annars var ferðin frábær. Sól allan tímann og einn daginn fór hitinn upp í 33 gráður! Flatmagaði á einhverju torgi hálfnakin og velti mér uppúr dúfukúk á meðan glottandi Kínverjar smelltu af myndum. Verslaði frá mér það litla vit sem eftir var og fyrir alla peningana sem eftir voru, borðaði góðan mat, fór á karaókíbar þar sem Las chicas d'Islandes voru uppgötvaðar og hófu feril sinn á upplýstu sviði innan um eintóma spanjóla. Var sveitt og þreytt og svaf afskaplega lítið. Fór á brjálaðan neðanjarðar salsaklúbb, tjúttaði tryllt og síðan var mér hent út fyrir að taka vídjómyndir. Komst að því að eftir 17 klukkutíma ferðalag á áfangastað verða fætur manns óvenju þrútnir og bólgnir en þó ekki jafn þrútnir og eftir að hafa verið á fullu í heilan sólarhring eins og raunin varð á mánudag. Vaknaði 6 á spænskum tíma og pakkaði og gerði mig til fyrir flugið og lentum svo í endalausum vandræðum á leið út á völl. Flug til Köben og heilum degi eitt þar í innkaup, át og leit að mér...sem týndist einnig þar. Hmm... Svo var haldið aftur út á flugvöll ( og ekki má gleyma endalausum lestar- og leigubílaferðum og mun meira labbi) og þaðan var haldið til Íslands með tilheyrandi töfum vegna of mikils handfarangurs farþega ( skrifast einfarið á mig sem mætti með alltof stóra flugfreyjutösku, risastóra handtösku og aðra tösku stærri en risavöxnu flugfreyjutöskuna, allt saman í handfarangri og komst upp með það með því að þykjast vera Dani). Þar fór ég úr skónum og lét ferskt flugvélaloftið leika um sveittar tærnar. Þegar vélin var svo lent hérna heima eftir sólarhrings vöku og ferðalög gat ég ekki smellt aftur skónum...fætur mínir líktust uppblásnum blöðrum. Jammí.
Skelli inn myndum um leið og ég hef tíma og þol í það.
miðvikudagur, 17. október 2007
helvítis barcelona
Komin heim frá barcelona
hitti þar bæði hórur og róna
lenti í afar kröppum dansi
sem endaði alls ekki með glansi
Ég týndist ein á lestarstöð
með ónýta tösku og ekki glöð
vissi ei neitt og ekki með síma
tapaði bæði viti og tíma
Ég veit ei hvernig né hvenær það skeði
en fyrir það líf mitt hefði ég sett að veði
ég rænd var að kvöldi fyrsta dags
um 40.000 krónur og pepsi max!
Þetta er ekkert grín og ég hef grátið mikið
þessir óprúttnu menn höfðu mig svikið
Mig langaði ekki að vera þar lengur
en svona víst bara gerist og gengur
Og ég hringdi í mömmu og mamma í mig
um helvítis borgina töluðum við
ég vældi svo mikið og róaðist ei
fyrr en heim á Ísland var komið sussumsvei
sunnudagur, 14. október 2007
Esta en Barcelona
okei
og i gaer atti eg versta dag lifs mins...
komum i gaer...
tokst ad rusta ferdatoskunni minni eftir 14 klst ferdalag
missti af lest thar sem allir krakkarnir og kennararnir voru i og eg var ekki med sima, peninga eda neitt og vissi ekkert hvar eg var ne hvert thau hefdu farid
med undraverdum haetti nadi eg ad bjarga mer og rett nadi naestu lest
og svo var eg raend
40.ooo kronur takk fyrir!!!!!!allur helvitis peningurinn minn
eg er fifl
taugaafall og andlegri heilsu minni hrakadi storkostlega vid thetta
grenjadi i svona 4 tima
en i dag var sol...og 30 stiga hiti..og mamma og pabbi logdu inna mig pening og hughreystu mig
og vid fundum H&M
og karoki
og nu er eg semi hamingjusom
en aldrei aldrei aldrei fara til barcelona
...an grins
og i gaer atti eg versta dag lifs mins...
komum i gaer...
tokst ad rusta ferdatoskunni minni eftir 14 klst ferdalag
missti af lest thar sem allir krakkarnir og kennararnir voru i og eg var ekki med sima, peninga eda neitt og vissi ekkert hvar eg var ne hvert thau hefdu farid
med undraverdum haetti nadi eg ad bjarga mer og rett nadi naestu lest
og svo var eg raend
40.ooo kronur takk fyrir!!!!!!allur helvitis peningurinn minn
eg er fifl
taugaafall og andlegri heilsu minni hrakadi storkostlega vid thetta
grenjadi i svona 4 tima
en i dag var sol...og 30 stiga hiti..og mamma og pabbi logdu inna mig pening og hughreystu mig
og vid fundum H&M
og karoki
og nu er eg semi hamingjusom
en aldrei aldrei aldrei fara til barcelona
...an grins
miðvikudagur, 10. október 2007
Skósólasósa
Skór
skósóli
skósólasósa
skósólasósan mín.
Óró
Óróli
Órólasósa
Órólasósan mín
Kór
kóróli
kórólasósa
kórólasósan mín.
Dr. Jól
Drjólóli= drjóli
drjólasósa
drjólasósan mín
skósóli
skósólasósa
skósólasósan mín.
Óró
Óróli
Órólasósa
Órólasósan mín
Kór
kóróli
kórólasósa
kórólasósan mín.
Dr. Jól
Drjólóli= drjóli
drjólasósa
drjólasósan mín
mánudagur, 8. október 2007
Dvergurinn Bergur
Ég er búin að vera veik í næstum því þrjár vikur núna. Virðist alltaf vera að jafna mig en vakna svo næsta morgun í miklu ólagi og get voðalega lítið gert annað en að smæla framan í heiminn og mæta í skóla, vinnu og þess háttar. Hnéð mitt er líka búið að vera með einhver leiðindi í næstum tvær vikur núna og ég er um það bil að gefast upp á því. Þrátt fyrir að veikindin og hnéð hafi haft töluverð áhrif á gang mála síðustu vikur þá hefur ekkert komið mér í jafn mikið ójafnvægi og helvítis klukkurnar sem elta mig hvert sem ég fer. Málið er það að í hvert einasta skipti, og þá meina ég í hvert einasta, þegar ég hef óvart rekið augun í klukkuna, þegar ég svara í símann, skipti um útvarpsrás, kveiki á bakarofninum, þá er klukkan 11:11, 20:20, 09:09, 15:15. Ég held í alvöru talað að ég sé að verða geðveik.
Síðan síðast hefur margt á daga mína drifið. Mjög margt meira að segja. Mér tókst að taka til í íbúðinni minni - og drasla hana út aftur. Reyndar var ég mjög ómeðvituð um það þannig það telst kannski ekki með. Einnig tókst mér að taka til í bílnum mínum og hreinsa til í aftursætunum svo ég gæti tekið fleiri farþega en einn. Núna efast ég hinsvegar um að nokkur einasti maður komist inn í bílinn minn fyrir utan bílstjórann sem þarf oftar en ekki að skutla sér ofan í hyldýpið og ryðja sér leið í átt að stýrinu. Fékk gefinst passa á RIFF og fór á tvær myndir. Import Export sem var vægast sagt gífurlega löng og leiðinleg. Þegar ég gekk út af henni, eftir tveggja tíma kvöl, pínu og dott sátu örfáar hræður eftir með skelfingarsvip í salnum sem í byrjun myndarinnar var fullur. Ég fór líka á mynd sem ég man ekki hvað heitir sem fjallar um þrjá menn sem festast inni í bíl. Hmm...hún var allt í lagi en mér tókst samt að sofna nokkrum sinnum og vera dónaleg við útlending. OG NÚNA ER HELVÍTIS KLUKKAN 08.08
guðminngóður ég fæ brátt taugaáfall
Ég fór líka á Masterclass námskeið hjá Gilles Apap og tónleika í gær. Það var alveg hreint magnað sérstaklega í ljósi þess að á föstudaginn var ég í fiðlutíma að skoða myndband af gæjanum á youtube og svo mæti ég í tónlistarskólann á laugardeginum og þá situr hann þar úti á miðju gólfi. Náði smá tali við kauða og spileríi sem var mjög skemmtilegt. En já...
Á föstudaginn er ég svo á leiðinni til Barcelona, þrátt fyrir að enginn hafi keypt af mér frábæra endurnýtanlega bökunarpappírinn minn nema ég sjálf og móðir mín. Takmarkað hvað ég elska ykkur mikið kæru vinir eftir þessa hroðafengnu lífsreynslu.
Ég elska börn og börnin elska mig. Svo mikið að þau virðast sogast að mér og líma sig föst. Þau eru allstaðar-þessir englar...
Ég borðaði kjöt í gær. Hakk. Er hætt öllum mótþróa við aumingja líkin, pepperóníbörnin á leiðinni í skólann og pulsubarnið sem fann ekki móður sína tilheyra mér á ný. Hef ekki tíma til að finna mér prótín annarsstaðar, borða ekki baunir og á ekki aura fyrir prótínstykkjum. Þetta verður því að vera svona...ég hef brugðist ykkur litlu lík og þið annað hvort elskið mig eða hatið mig fyrir það.
Margt smátt, stuttverkahátíð Bandalags íslenskra leikfélaga var haldin núna á laugardag í Borgarleikhúsinu. Ég var að leika í tveimur verkum, einu verki sem ég var að leika í í sumar með Sýnum og öðru með Leikfélagi Kópavogs sem ég sýni þarna í fyrsta skipti. Allt gekk rosalega vel fyrir sig og gríðarleg stemmning í mannskapnum. Um kvöldið var svo haldið í gleðskap mikinn sem ég tala ekki um hér.
Núna var ég að uppgötva að í dag á ég að skila 6 bls heimildaritgerð í listasögu sem gildir 20% af lokaeinkunn. Frábært.
Síðan síðast hefur margt á daga mína drifið. Mjög margt meira að segja. Mér tókst að taka til í íbúðinni minni - og drasla hana út aftur. Reyndar var ég mjög ómeðvituð um það þannig það telst kannski ekki með. Einnig tókst mér að taka til í bílnum mínum og hreinsa til í aftursætunum svo ég gæti tekið fleiri farþega en einn. Núna efast ég hinsvegar um að nokkur einasti maður komist inn í bílinn minn fyrir utan bílstjórann sem þarf oftar en ekki að skutla sér ofan í hyldýpið og ryðja sér leið í átt að stýrinu. Fékk gefinst passa á RIFF og fór á tvær myndir. Import Export sem var vægast sagt gífurlega löng og leiðinleg. Þegar ég gekk út af henni, eftir tveggja tíma kvöl, pínu og dott sátu örfáar hræður eftir með skelfingarsvip í salnum sem í byrjun myndarinnar var fullur. Ég fór líka á mynd sem ég man ekki hvað heitir sem fjallar um þrjá menn sem festast inni í bíl. Hmm...hún var allt í lagi en mér tókst samt að sofna nokkrum sinnum og vera dónaleg við útlending. OG NÚNA ER HELVÍTIS KLUKKAN 08.08
guðminngóður ég fæ brátt taugaáfall
Ég fór líka á Masterclass námskeið hjá Gilles Apap og tónleika í gær. Það var alveg hreint magnað sérstaklega í ljósi þess að á föstudaginn var ég í fiðlutíma að skoða myndband af gæjanum á youtube og svo mæti ég í tónlistarskólann á laugardeginum og þá situr hann þar úti á miðju gólfi. Náði smá tali við kauða og spileríi sem var mjög skemmtilegt. En já...
Á föstudaginn er ég svo á leiðinni til Barcelona, þrátt fyrir að enginn hafi keypt af mér frábæra endurnýtanlega bökunarpappírinn minn nema ég sjálf og móðir mín. Takmarkað hvað ég elska ykkur mikið kæru vinir eftir þessa hroðafengnu lífsreynslu.
Ég elska börn og börnin elska mig. Svo mikið að þau virðast sogast að mér og líma sig föst. Þau eru allstaðar-þessir englar...
Ég borðaði kjöt í gær. Hakk. Er hætt öllum mótþróa við aumingja líkin, pepperóníbörnin á leiðinni í skólann og pulsubarnið sem fann ekki móður sína tilheyra mér á ný. Hef ekki tíma til að finna mér prótín annarsstaðar, borða ekki baunir og á ekki aura fyrir prótínstykkjum. Þetta verður því að vera svona...ég hef brugðist ykkur litlu lík og þið annað hvort elskið mig eða hatið mig fyrir það.
Margt smátt, stuttverkahátíð Bandalags íslenskra leikfélaga var haldin núna á laugardag í Borgarleikhúsinu. Ég var að leika í tveimur verkum, einu verki sem ég var að leika í í sumar með Sýnum og öðru með Leikfélagi Kópavogs sem ég sýni þarna í fyrsta skipti. Allt gekk rosalega vel fyrir sig og gríðarleg stemmning í mannskapnum. Um kvöldið var svo haldið í gleðskap mikinn sem ég tala ekki um hér.
Núna var ég að uppgötva að í dag á ég að skila 6 bls heimildaritgerð í listasögu sem gildir 20% af lokaeinkunn. Frábært.
miðvikudagur, 26. september 2007
Nenni ekki að syngja...úps ég meina syrgja
Ég er veik.
Ef það er eitthvað sem ég þoli ekki í heiminum þá eru það gullfiskar, ástandið, orðið ,,útland" og veikindi. Þegar ég er veik missi ég alla mögulega löngun til að gera nokkurn skapaðan hlut. Samt pirra ég mig yfir því allan daginn og alla dagana sem ég er veik, að ég hafi ekki afrekað neitt í veikindunum. Að liggja undir sæng og glápa á vídjó eða lesa er tímaeyðsla.
Fékk póstkort frá Hong Kong í dag. ,,Hæ elsku Guðrún Sóley!" ,,Elska þig"
Elskulegur ástmaður minn sem býr og starfar í Hong Kong hefur tekið sig á í íslenskunni og er farinn að tjá ást sína á mér á móðurmálinu.
Hmm nei.
Það er frá Báru sem býr núna í Nýja Sjálandi en var stödd í Hong Kong, nýkomin frá Kína og á leið til Taiwan. Úff...og hér sit ég alein á gólfinu í tómlegri íbúðinni á litla kalda Íslandi.
Furðulegt hvað líkamsstarfsemin fer í mikið rugl þegar ég er veik. Get ekki borðað neitt né drukkið en geri samt ekki annað en að fara á klósettið. Talaði við Báru áðan og þá kom þessi líka frábæra pikkuplína frá mér:
Ég get haldið í mér fyrir þig...
ekkert nema ást
Ef það er eitthvað sem ég þoli ekki í heiminum þá eru það gullfiskar, ástandið, orðið ,,útland" og veikindi. Þegar ég er veik missi ég alla mögulega löngun til að gera nokkurn skapaðan hlut. Samt pirra ég mig yfir því allan daginn og alla dagana sem ég er veik, að ég hafi ekki afrekað neitt í veikindunum. Að liggja undir sæng og glápa á vídjó eða lesa er tímaeyðsla.
Fékk póstkort frá Hong Kong í dag. ,,Hæ elsku Guðrún Sóley!" ,,Elska þig"
Elskulegur ástmaður minn sem býr og starfar í Hong Kong hefur tekið sig á í íslenskunni og er farinn að tjá ást sína á mér á móðurmálinu.
Hmm nei.
Það er frá Báru sem býr núna í Nýja Sjálandi en var stödd í Hong Kong, nýkomin frá Kína og á leið til Taiwan. Úff...og hér sit ég alein á gólfinu í tómlegri íbúðinni á litla kalda Íslandi.
Furðulegt hvað líkamsstarfsemin fer í mikið rugl þegar ég er veik. Get ekki borðað neitt né drukkið en geri samt ekki annað en að fara á klósettið. Talaði við Báru áðan og þá kom þessi líka frábæra pikkuplína frá mér:
Ég get haldið í mér fyrir þig...
ekkert nema ást
þriðjudagur, 25. september 2007
Þolir þú meiri sorg?
Ef ekki...hættu þá að lesa því hér koma nýjustu fregnir af Sigurði Einari junior (ef þú veist ekki hver hann er, skrollaðu niður í eldri færslur)
Aldís, afmælisbarnið sem var svo heppið að fá hann að gjöf, fann hann látinn í eldhúsvaskinum morguninn eftir afmælið. Einhver óprúttinn afmælisgestur hafði framkvæmt þennan voðaverknað að ganni sínu og megi hann skammast sín. Sigurður Einar junior lifði góðu, en afskaplega stuttu lífi. Eftir nánustu útreikningum lifði hann í u.þ.b. 8 klukkustundir.
Megi hann hvíla í friði.
Ég hef ekki enn jafnað mig á fráfalli forföður hans, Sigurðs Einars, en hann lést eftir aðeins 16 klst langt líf. Því er þetta mikið áfall fyrir mig sem kaupanda þeirra beggja.
Megi þeir hvíla í friði.
Tveggja daga bloggleysi í minningu þeirra
Aldís, afmælisbarnið sem var svo heppið að fá hann að gjöf, fann hann látinn í eldhúsvaskinum morguninn eftir afmælið. Einhver óprúttinn afmælisgestur hafði framkvæmt þennan voðaverknað að ganni sínu og megi hann skammast sín. Sigurður Einar junior lifði góðu, en afskaplega stuttu lífi. Eftir nánustu útreikningum lifði hann í u.þ.b. 8 klukkustundir.
Megi hann hvíla í friði.
Ég hef ekki enn jafnað mig á fráfalli forföður hans, Sigurðs Einars, en hann lést eftir aðeins 16 klst langt líf. Því er þetta mikið áfall fyrir mig sem kaupanda þeirra beggja.
Megi þeir hvíla í friði.
Tveggja daga bloggleysi í minningu þeirra
mánudagur, 24. september 2007
Óljúfa líf...
Það er ekki tekið út með sældinni að vera grænmetisæta
Var að koma úr heljarinnar afmælisveislu og það eina sem ég gat etið var ritskex og vínber.
Sat á Súfistanum í einhverja fimm tíma í dag við skriftir, drakk samtals sjö kaffibolla...við það bættust svo tveir í afmælisboðinu.
Held ég sé í koffínsjokki
Reyndi að standa á haus áðan, sem gefur kannski til kynna í hvers konar ástandi ég er.
Það hjálpaði mér lítið...
Var að koma úr heljarinnar afmælisveislu og það eina sem ég gat etið var ritskex og vínber.
Sat á Súfistanum í einhverja fimm tíma í dag við skriftir, drakk samtals sjö kaffibolla...við það bættust svo tveir í afmælisboðinu.
Held ég sé í koffínsjokki
Reyndi að standa á haus áðan, sem gefur kannski til kynna í hvers konar ástandi ég er.
Það hjálpaði mér lítið...
laugardagur, 22. september 2007
föstudagur, 21. september 2007
Mona Lisa
Ljóðið (i) (nn)
Mona Lisa mænir á mig
mikið er hún undirleit
Langar að láta tala við sig
læt allt flakka, rjóð og heit
Hangir uppi og heldur kjafti
hugsar með sér; hvað með mig?
Ég segi éttu skít á skafti
og ég ætla að brenna þig
Brennan hófst og börnin trylltust
brunabíllinn ók í hlað
Mona glotti, menn það hylltust
mannbjörg varð og ég studdi það
Og nú er Móna næstum fín
á nýjum stað í dimmu rými
Hugrökk er hún í í dökku lín(i)
hugsar með sér; hvað er tími(nn)?
-------------------------------------------------
Mona Lisa er komin í hús. Er reyndar búin að tína fína buffhamrinum mínum og naglarnir eru allir horfnir niður niðurfallið svo ég get ekki hengt hana upp á framtíðarstað sinn á heimilinu, fyrir ofan klósettið. Ég veit ekki fallegri tilhugsun en að mæta dularfullu brosi hennar rétt áður en ég beygi mig í hnjám og læt allt gossa. Unaðslegt.
-gs
Mona Lisa mænir á mig
mikið er hún undirleit
Langar að láta tala við sig
læt allt flakka, rjóð og heit
Hangir uppi og heldur kjafti
hugsar með sér; hvað með mig?
Ég segi éttu skít á skafti
og ég ætla að brenna þig
Brennan hófst og börnin trylltust
brunabíllinn ók í hlað
Mona glotti, menn það hylltust
mannbjörg varð og ég studdi það
Og nú er Móna næstum fín
á nýjum stað í dimmu rými
Hugrökk er hún í í dökku lín(i)
hugsar með sér; hvað er tími(nn)?
-------------------------------------------------
Mona Lisa er komin í hús. Er reyndar búin að tína fína buffhamrinum mínum og naglarnir eru allir horfnir niður niðurfallið svo ég get ekki hengt hana upp á framtíðarstað sinn á heimilinu, fyrir ofan klósettið. Ég veit ekki fallegri tilhugsun en að mæta dularfullu brosi hennar rétt áður en ég beygi mig í hnjám og læt allt gossa. Unaðslegt.
-gs
fimmtudagur, 20. september 2007
miðvikudagur, 19. september 2007
Bökunarpappír? Bökunarpartý?
Hey þúviltu vera ótrúlega nýmóðins, artí og ofurkúl?
Keyptu þá ENDURNÝTANLEGA BÖKUNARPAPPÍRINN!!!
Ég kynni með stolti ákaflega endingagóðan, sniðugan og sparnaðarsaman bökunarpappír sem hefur marga eiginleika.
Byrjum á byrjuninni:
Hefurðu lent í því að pizzan brennur við smjörpappírinn?
Hann rifnar?
Brennur?
Eyðileggst?
Búin að baka og úps enginn pappír í skúffunni?
Fara allir aurarnir í kaup á fokdýrum bökunarpappír?
LAUSNIN ER HÉR!!
Með endurnýtanlega bökunarpappírnum spararðu ekki aðeins peninga, vesen og óþarfa áhyggjur heldur ertu um leið að vernda náttúruna og fallegu trén sem skella svona líka skemmtilega í rúðurnar.
Þú einfaldlega kaupir eina pakkningu af mér sem inniheldur tvær arkir af endurnýtanlega bökunarpappírnum og vollah: allar áhyggjur þurrkaðar út!!
Kostir:
Getur notað hann aftur og aftur og aftur og aftur...dugar í mörg ár
Matur brennur, límist eða festist EKKI við hann
Það er EKKI hægt að rífa hann.
Kakan, pizzan og jafnvel steikin rennur fallega af honum þegar út úr ofninum er komið, ekkert vesen-bara fjör
Þú skellir honum undir kranann á milli bakstra
Eða bara beinustu leið í UPPÞVOTTAVÉLINA VÚHÚÚÚ
Og nú kemur bónusinn!
Um leið og þú kaupir þessar tvær arkir (eina fyrir þig-eina fyrir mömmu) þá spararðu peninga, vesen og óþarfa áhyggjur oooog...
STYRKIR MIG UM LEIÐ TIL ÚTLANDAFARARINNAR MINNAR í byrjun október.
ALLT ÞETTA Á AÐEINS KRÓNUR 1500!!!!!
Hugsaðu þér hvað þú átt eftir að spara og spara náttúruna og vesen peninga...þrif...og þar fram eftir götunum
VILTU VERA ARTÍ? Á LEIÐ Í PARTÝ?
Vertu ofurkúl og keyptu endurnýtanlega bökunarpappírinn af mér og gleðin mun ríkja í hjarta yðar það sem eftir er
Ég er við símann NÚNA
og email
og getið líka skilið eftir comment
og allt
hvað sem er...
elska ykkur
Keyptu þá ENDURNÝTANLEGA BÖKUNARPAPPÍRINN!!!
Ég kynni með stolti ákaflega endingagóðan, sniðugan og sparnaðarsaman bökunarpappír sem hefur marga eiginleika.
Byrjum á byrjuninni:
Hefurðu lent í því að pizzan brennur við smjörpappírinn?
Hann rifnar?
Brennur?
Eyðileggst?
Búin að baka og úps enginn pappír í skúffunni?
Fara allir aurarnir í kaup á fokdýrum bökunarpappír?
LAUSNIN ER HÉR!!
Með endurnýtanlega bökunarpappírnum spararðu ekki aðeins peninga, vesen og óþarfa áhyggjur heldur ertu um leið að vernda náttúruna og fallegu trén sem skella svona líka skemmtilega í rúðurnar.
Þú einfaldlega kaupir eina pakkningu af mér sem inniheldur tvær arkir af endurnýtanlega bökunarpappírnum og vollah: allar áhyggjur þurrkaðar út!!
Kostir:
Getur notað hann aftur og aftur og aftur og aftur...dugar í mörg ár
Matur brennur, límist eða festist EKKI við hann
Það er EKKI hægt að rífa hann.
Kakan, pizzan og jafnvel steikin rennur fallega af honum þegar út úr ofninum er komið, ekkert vesen-bara fjör
Þú skellir honum undir kranann á milli bakstra
Eða bara beinustu leið í UPPÞVOTTAVÉLINA VÚHÚÚÚ
Og nú kemur bónusinn!
Um leið og þú kaupir þessar tvær arkir (eina fyrir þig-eina fyrir mömmu) þá spararðu peninga, vesen og óþarfa áhyggjur oooog...
STYRKIR MIG UM LEIÐ TIL ÚTLANDAFARARINNAR MINNAR í byrjun október.
ALLT ÞETTA Á AÐEINS KRÓNUR 1500!!!!!
Hugsaðu þér hvað þú átt eftir að spara og spara náttúruna og vesen peninga...þrif...og þar fram eftir götunum
VILTU VERA ARTÍ? Á LEIÐ Í PARTÝ?
Vertu ofurkúl og keyptu endurnýtanlega bökunarpappírinn af mér og gleðin mun ríkja í hjarta yðar það sem eftir er
Ég er við símann NÚNA
og email
og getið líka skilið eftir comment
og allt
hvað sem er...
elska ykkur
þriðjudagur, 18. september 2007
Gefstu upp?
Já...ég gefst upp.
BG hefur sigrað mig í þrotlausu battli.
Tilvera mín er í rústum. Hef ekki farið út úr húsi síðan sigurinn var unninn. Hárið á mér er farið að kleprast undarlega mikið við sveittan hnakkann. Tímaspursmál hvenær mjólkin í vaskinum skríður upp í til mín og grípur mig hálstaki.
Allt svart.
BG hefur sigrað mig í þrotlausu battli.
Tilvera mín er í rústum. Hef ekki farið út úr húsi síðan sigurinn var unninn. Hárið á mér er farið að kleprast undarlega mikið við sveittan hnakkann. Tímaspursmál hvenær mjólkin í vaskinum skríður upp í til mín og grípur mig hálstaki.
Allt svart.
sunnudagur, 16. september 2007
Kjöt
er viðbjóður
Losaði mig undan viðbjóðnum fyrir tæplega tveimur vikum. Ekkert kjöt á diskinn minn takk. Samt mjólk. Get ekki lifað án hennar og hún ekki án mín. Samband okkar er afar sérstakt og vanmetið.
Í nótt át ég skinkuhorn. SKINKUhorn. Fattaði það ekki fyrr en líkið var farið að meltast í mallanum. Ástæðan fyrir kaupunum á SKINKUhorninu var sú að það var á tilboði. 99 krónur.
Þetta er úti um allt. Hvert sem við lítum eru viðbjóðslegar blóðsugur sem reyna að ota að okkur líkum annarra. Blanda þeim saman, hakka þau, genabreyta þeim, forelda þau. Rétt eins og okkur. Blöndunin hefst strax þegar við erum minni en þetta: . , næst tekur við ansi dugleg hökkun, þá hefst genabreyting og loks níu mánuðum seinna: foreldrumst við*.
Baunir og grös eru það sem koma skal. Svona eins og unga fólkið; framtíðin.
*að eignast foreldra
Kjöt kjöt kjöt kjöt kjöt
Ég hvet ykkur til að líta á aumingja litla pepperónílíkið á brauðinu ykkar og bjóða því góðan daginn næst þegar þið festið kaup á líkum annarra. Athugið hvort það heilsi til baka og biðjist jafnvel vægðar. Skoðiði það grandlega og sjáiði hvað þið eruð að láta ofan í ykkur alla daga, mörgum sinnum á dag. LÍK.
Hugsaðu þér, kannski var litla pepperóníbarnið á leiðinni í stærðfræðitíma þegar það var hrifsað burt frá öllu og öllum og hakkað niður svo að þú gætir keypt það á spottprís hjá kaupmanninum á horninu og skellt nýslátruðu barninu á brauðsneiðina.
Illgjörnu líkætur.
-------------------------------------------
A: Hvað er grænt, hangir uppi á vegg og blístrar?
B: Hmmm...
A: Giskaðu
B: Álfur?
A: Nei. Síld.
B: Síld? En hún er ekki græn
A: Ég litaði hana græna
B: En hún hangir ekki uppi á vegg
A: Ég hengdi hana upp á vegg
B: Síld blístrar ekki
A: Nei...því bætti ég við svo þetta yrði ekki alltof auðvelt
Losaði mig undan viðbjóðnum fyrir tæplega tveimur vikum. Ekkert kjöt á diskinn minn takk. Samt mjólk. Get ekki lifað án hennar og hún ekki án mín. Samband okkar er afar sérstakt og vanmetið.
Í nótt át ég skinkuhorn. SKINKUhorn. Fattaði það ekki fyrr en líkið var farið að meltast í mallanum. Ástæðan fyrir kaupunum á SKINKUhorninu var sú að það var á tilboði. 99 krónur.
Þetta er úti um allt. Hvert sem við lítum eru viðbjóðslegar blóðsugur sem reyna að ota að okkur líkum annarra. Blanda þeim saman, hakka þau, genabreyta þeim, forelda þau. Rétt eins og okkur. Blöndunin hefst strax þegar við erum minni en þetta: . , næst tekur við ansi dugleg hökkun, þá hefst genabreyting og loks níu mánuðum seinna: foreldrumst við*.
Baunir og grös eru það sem koma skal. Svona eins og unga fólkið; framtíðin.
*að eignast foreldra
Kjöt kjöt kjöt kjöt kjöt
Ég hvet ykkur til að líta á aumingja litla pepperónílíkið á brauðinu ykkar og bjóða því góðan daginn næst þegar þið festið kaup á líkum annarra. Athugið hvort það heilsi til baka og biðjist jafnvel vægðar. Skoðiði það grandlega og sjáiði hvað þið eruð að láta ofan í ykkur alla daga, mörgum sinnum á dag. LÍK.
Hugsaðu þér, kannski var litla pepperóníbarnið á leiðinni í stærðfræðitíma þegar það var hrifsað burt frá öllu og öllum og hakkað niður svo að þú gætir keypt það á spottprís hjá kaupmanninum á horninu og skellt nýslátruðu barninu á brauðsneiðina.
Illgjörnu líkætur.
-------------------------------------------
A: Hvað er grænt, hangir uppi á vegg og blístrar?
B: Hmmm...
A: Giskaðu
B: Álfur?
A: Nei. Síld.
B: Síld? En hún er ekki græn
A: Ég litaði hana græna
B: En hún hangir ekki uppi á vegg
A: Ég hengdi hana upp á vegg
B: Síld blístrar ekki
A: Nei...því bætti ég við svo þetta yrði ekki alltof auðvelt
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)